Knight and Day

Toegegeven: we hadden best wel gemengde gevoelens voordat we effectief Knight and Day, het nieuwste actievehikel met Tom Cruise en Cameron Diaz, konden bekijken. Als een tot op de millimeter afgestelde weegschaal hieven de pro's en contra's van deze prent elkaar namelijk op.

Pro: regisseur James Mangold regisseerde eerder enkele prima films (3:10 to Yuma, Walk The Line, Girl, interrupted en, veel eerder, Cop Land). Helaas haalt Mangold al deze boeiende wapenfeiten zelf onderuit door in het verleden present te tekenen voor Identity, een vijfderangs Hitchcock en een van de grootste draken van 2003 en Kate & Leopold, een prent die zo slecht is dat we er verder geen woorden meer vuil aan maken.

Ook met de acteurs van Mangolds nieuwste was het op voorhand koorddansen geblazen: Cruise is op gezette tijden steengoed in actiefilms (herinner u vooral Mission Impossible 3) en Cameron Diaz heeft al aardige dingen gedaan, zoals recent in The Box. Beide sterren hengelden echter naar ons aanvoelen met Knight and Day iets te nadrukkelijk naar dat deel van de naar de bioscoop trekkende mensheid dat zijn hersenen het liefst continu op sterk water zet.

Goed nieuws: Knight and Day is dé ultieme popcornfilm voor de zomer. Nooit gedacht dat een regisseur die eerder vooral uitblonk in sublieme karaktertekeningen zo'n knallende, spetterende en vooral perfect gedoseerde actie kon regisseren. We hebben het bijgehouden: vanaf de eerste minuut, waarin de al dan niet afvallige geheim agent Roy Miller (Cruise) de bevallige June Havens (Diaz) toevallig ontmoet op een luchthaven, staat de spanningsboog een volle drie kwartier zo strak als een skinny jeans rond een volslanke deerne. Drie kwartier! Uiteraard is Mangold intelligent genoeg om de kijker op gezette tijden even naar adem te laten happen, maar toch is deze prent boven alles een zeer uitgebalanceerde, knetterende actiefilm zoals je die 's zomers graag hebt.

Maar er is meer: Cruise en Diaz acteren met zichtbaar plezier in overdrivemodus en voor één keertje stoort dat niet. Bovendien krijgen ze van de scenaristen enkele snedige oneliners ingelepeld die uw mondhoeken gegarandeerd lichtjes naar boven doen krullen. Nog goed nieuws van het scenariofront: het verhaal is net intelligent genoeg om als eersteklas kapstok te fungeren voor de - we kunnen er maar niet genoeg de loftrompet over schallen - meesterlijk versneden actie. Inderdaad: de goeien blijken zo halfweg de film de slechteriken te betreffen en omgekeerd, maar is dat wel echt zo? Wie heeft er nu echt boter op het hoofd? En vooral: zullen de personages van Cruise en Diaz voor elkaar vallen als een hakblok?

Een vederlichte maar o zo genietbare actieprent

U ziet: origineel is het allemaal niet, maar dat is pens met appelmoes ook niet en toch eten we het graag. We kunnen desgewenst onze innerlijke filmcriticus voor u bovenhalen - hij doopt zijn pen nog steeds in vitriool - en er u op wijzen dat de personages slechts de diepgang hebben van een Jommekesstrip, maar ach ja, het is zomer. In dit seizoen is het voor een beetje filmliefhebber haast een fysieke noodzaak om af en toe naar een prettig, vederlicht filmpje als dit te trekken, kwestie van wat krachten te sparen voor de winter, wanneer als vanouds de echte cinefiele auteursfilms geprogrammeerd staan. Knight and Day is zo fris als limoenenshampoo, zo licht als een sigarettenblaadje en verteert al terwijl u hem bekijkt. Bij voorkeur te consumeren op een pufhete dag.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de