Anora

Hoewel we Amerikaanse cinema maar zelden associëren met sociaal realisme, is dit eigenlijk het genre waarin cineast Sean Baker zich gespecialiseerd heeft. De regisseur van Tangerine, The Florida Project en Red Rocket ziet daarbij echter niet gehinderd om er toch ook amusante films van te maken. Met Anora overtreft hij zichzelf. Dit is een opwindende mix van screwball-komedie, actie en drama.

Net als in veel van zijn eerder werk staat ook in deze film een sekswerker centraal. Baker duikt graag de onderbuik van de VS in en haalt zijn verhalen bij de kleine mens en de grote droom zonder daarbij in een Hollywooduniversum te belanden. De seksclub waar Anora - maar ze laat zich liever Ani noemen - valt voor de charmes van de zoon van een Russische miljonair is dan ook geen ponykamp. Anora lijkt het zakelijke type dat - zelfs met een zekere trots - aanvaardt dat ze op deze manier haal geld verdient, maar wanneer de wel zeer wispelturige Ivan haar zijn wereld vol luxe en kitsch binnenleidt, durft ze ineens te hopen op een ander soort leven.

Baker laat dit gegeven uitgroeien tot een wel zeer energieke, opwindende en meeslepende prent waarbij we Anora leren kennen als iemand die - als vrouw, als sekswerker, als kind van immigranten - haar plaats opeist in de maatschappij. De Russische dommekrachten die op Ivan worden afgestuurd blijken dan ook de handen vol te hebben met de furie in haar. Hoe intenser en dramatischer de plot ook ontwikkelt, hoe meer we ook de kwetsbaarheid ervaren van het hoofdpersonage, dat finaal symbool komt te staan voor dat deel van de Amerikaanse bevolking dat niet bepaald het idee heeft mee te tellen en in een soort schaduwwereld naar geld, status of gewoon een leven zoekt.

Een meesterlijke combo van screwball-komedie en misdaadactie

Hoewel je genoegdoend aanschouwt hoe Anora zich als een duivel in een wijwatervat weert tegenover het misprijzen dat haar ten deel valt, kun je er niet meteen de vinger opleggen waarom deze hedendaagse After Hours of meer geloofwaardige versie van Pretty Woman zo goed is en zich mogelijk zelfs als een klassieker zal manifesteren. Misschien omdat Baker een tijdsgeest vat, inclusief een actuele kijk op sekswerk en op kapitalisme? En hij daarbij genreconventies omkeert, een chaotische komedie bezwaart met een dreiging uit een gangsterprent? Finaal op meesterlijke wijze een thema als teleurstelling verpakt als een triomf?

Daarnaast zal Anora de doorbraak betekenen van Mikey Madison, die nu al een Oscar wordt toegeschreven. Wat ze precies doet om dit personage onvergetelijk te maken, valt slechts vaag te benoemen. Maar deze actrice, die je kan kennen als de schreeuwlelijk die door Leonarde DiCaprio in de fik wordt gestoken in de gewelddadige afloop van Once Upon a Time... in Hollywood, verdwijnt de komende jaren alleszins niet van de radar. Ze vormt de ziel van deze bijzondere en op een bepaalde manier ook hartverwarmende actiekomedie.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de