The Barefoot Emperor

Genre: Komedie | Duur: 1u38 | 2019 | Release: 4 Maart 2020 | Land: België | Regie: Jessica Woodworth, Peter Brosens | Cast: Peter Van den Begin, Geraldine Chaplin, Udo Kier, Titus De Voogdt, Lucie Debay, Bruno Georis

In 2016 leek het regisserende koppel Peter Brosens en Jessica Woodworth hun poëtische, soms wat nadrukkelijke arthouse-aanpak even naast zich neer te leggen. De satire King of the Belgians vormde een ontspannende, vermakelijke odyssee met een ontwapenend hoofdpersonage. Tegen de verwachtingen in - de film vond aanvankelijk zelfs geen verdeler - sloeg de mockumentary aan en is er nu zelfs een sequel. 

Koning Nicolas III tracht nog steeds terug naar België te raken nadat een zonnestorm voor oponthoud had gezorgd. Een incident bij een herdenking van de aanslag op Franz Ferdinand in Sarajevo, verbrodt de reisplannen. De vorst ontwaakt in een vredevol kuuroord in Kroatië, waar een nogal strikte dokter voor rust en ontspanning pleit met aparte rituelen. Intussen staat Europa op zijn kop. Een radicale groep heeft de macht in handen en wil van het nieuwe werelddeel Nova Europa een keizerrijk maken. Nicolas en zijn trouwe entourage komen tot de vaststelling dat onze bedaarde koning daar een voorname rol zal in spelen. 

De ietwat absurdistische situaties waarin de protagonisten belanden doet van ver even denken aan het bevreemdende werk van Lanthimos. The Barefoot Emperor gaat echter voor een warmere, humoristische aanpak en meandert eerder elegant dan dat het kordaat naar een essentie racet. Echt hekelen doet de plot niet, al wordt er al eens raak verwezen naar de verrechtsing van ons werelddeel. 

De poëtische intermezzo's van personages die niet meteen rationale handelingen stellen, verstrooien dan ook meer dan dat ze wezenlijk bijdragen aan de plot, maar in het combineren van klassieke muziek, aantrekkelijke decors en knap gestileerde scènes weet de film wel voor enkele grandioze momenten te zorgen.

De personages ondergaan alles met een uitgestreken gezicht. Van den Begin in het bijzonder kan dat goed aan. Udo Kier wordt gepast ingezet als nu weer creepy, dan weer charismatisch en Geraldine Chaplin is in fantastische doen in een dubbelrol. De 75-jarige actrice krijgt maar zelden rollen van formaat meer en gaat met veel speelsheid mee in het absurde. 

Tegen de finale lijkt de plot opgedroogd, maar Daan's Icon begeleidt de laatste, vertederende en oogstrelend in beeld gebrachte scène zo magistraal, dat de film toch een beetje als een triomf aanvoelt. Misschien dat Wes Anderson's The Life Aquatic dit moment inspireerde, maar niettemin hebben Brosens en Woodworth hun eigen universum met een fijn filmpje uitgebreid.