Nightcrawler

Wat is Jake Gyllenhaal toch formidabel op dreef de laatste jaren. We zagen hem met bewonderenswaardige overgave aan het werk in Source Code, End of Watch, Prisoners en Enemy, stuk voor stuk interessante films van regisseurs met een eigen kijk. Met Nightcrawler overtreft Gyllenhaal zichzelf echter nogmaals.

In deze scherpe en intense mediasatire vertolkt de acteur de rol van Louis Bloom, een vreemd sujet dat zich opwerkt in de wereld van de sensatieverslaggeving. Met een aan waanzin grenzende passie stort hij zich op bloederige verkeersongelukken of spectaculaire misdaden, daarbij elke morele of ethische code vertrappelend. Zijn opdrachtgeefster Nina woekert er de angst van de blanke middenklasse mee aan en drijft exploitatie-tv tot het uiterste.

Met Nightcrawler wordt enerzijds een tragisch portret geschetst van een man die misschien wel het product is van een maatschappij waarin eenzaamheid en het recht van de sterkste welig tieren. In se hunkert hij immers vooral naar erkenning en genegenheid. Louis Bloom gedraagt zich als een miskend artiest, iemand die zich overgeeft aan zijn kunst en zo zijn greep op de werkelijkheid verliest.

Een rol om helemaal loos in te gaan: Gyllenhaal vermagerde aanzienlijk en raast als een soort zombie op speed door zijn holle bestaan, ontdaan van menselijkheid, intussen vaardig uit zijn online cursussen citerend. Een meer creepy personage krijgt u dit jaar wellicht niet te zien op het grote scherm. Gyllenhaal steelt zowat de show, maar krijgt prachtig weerwerk van Rene Russo, die zichzelf heruitvindt na de voorbij tien jaar amper geacteerd te hebben. Daarvoor heeft ze wel met de regisseur moeten slapen.

Een schokkende en onrustwekkende satire op de niets ontziende tv-cultuur.

Regisseur en scenarist Dan Gilroy kadert dit relaas in een schokkende, onrustwekkende satire op de niets ontziende tv-cultuur. Het nachtelijke Los Angeles functioneert daarbij als een soort diabolisch decor, waarin ondoden rondstruinen op zoek naar zielerust. De samenleving zoals ze geworden is, brengt zelf dit soort creaturen voort. Nightcrawler wordt begrijpelijk de Taxi Driver van deze tijd genoemd.

De beklemmende sfeer waarin de film baadt vindt zijn oorzaak niet allleen in het ongemak dat de toenemende drang naar gruwel van Louis en Nina teweeg brengt bij de kijker. Gilroy, die als scenarist al jaren meedraait in Hollywood, pakt voor zijn regiedebuut ook uit met zinderende en energieke beelden die herinneringen aan Drive oproepen. Hij manifesteert zich meteen als een filmmaker van wie we meer willen zien.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de