Sicario: Day of the Soldado

In Sicario, de misdaadfilm die voorafgaat aan deze Day of the Soldado, leidde de bekoorlijke Emily Blunt de kijker door een woestenij van afbrokkelende moraal. De opvolger wil het zonder dit kompas stellen en schotelt ons een clash voor waarin de diverse partijen zich alles durven permitteren.

Naast Blunt moet deze hoogdravende sequel het ook zonder regisseur Denis Villeneuve en DOP Roger Deakins stellen, waardoor kwaliteit meteen een stuk minder vanzelfsprekend is. Scenarist Taylor Sheridan (Sicario, Wind River, Hell or High Water) kent zijn terrein echter en schotelt ons opnieuw een onderhoudende, vrij geloofwaardige en op menselijke tragiek gebouwde grensthriller voor.

Josh Brolin speelt opnieuw Matt Graver, die als hoofd van de drugbestrijding alle middelen ter beschikking krijgt nu de kartels als terreurorganisaties bestempeld kunnen worden. Een kille aanslag op een supermarkt zet de toon: niets of niemand zal ontzien worden. Ook de aanwezigheid van de ijskoude, onpeilbare Alejandro garandeert een rechttoe-rechtaan aanpak waarin niemand op krediet zal moeten rekenen.

De opdracht van het team lijkt aanvankelijk doenbaar: chaos creëren tussen de diverse kartels door de dochter te ontvoeren van één van de grootste drugbaronnen, Carlos Reyes, toevallig ook de man die verantwoordelijk is voor de dood van Alejandro’s familie. Maar al snel vallen de lijken niet meer te tellen en dreigen de Amerikanen de controle te verliezen.

Een moderne western die soms met moeite zijn bombast weet in te tomen.

Sicario: Day of the Soldado houdt de spanning er aldus voortdurend in en je raakt als kijker al snel enorm op je hoede: er kan elk moment iemand neergeknald worden. Anderzijds vermoeit de opeenstapeling van expliciete geweldscènes ook wat en dreig je wel eens de interesse te verliezen in de overdaad aan mechanisch geënsceneerde actietaferelen. Maar finaal is dit een best spannende moderne western geworden die zoekt naar spoortjes menselijkheid in een meedogenloze oorlog. Zowel Craven als Alejandro zien we te keer gaan als mannetjesputters – en de prent weet nu en dan maar amper zijn eigen viriele bombast in te tomen – maar hun menselijkheid blijft van groot belang bij de ontwikkeling van de plot. Zowel Brolin als Del Toro zijn ten zeerste genietbaar in hun rol.

Finaal wordt de plot echter iets te simplistisch afgehandeld en laten de makers de machodroom eigenlijk niet uit elkaar spatten. De sfeerbepalende score en het dynamische camerawerk zijn bijzonder efficiënt maar dwingen Day of the Soldado haast het hokje van de pompeuze testosteronthriller waarmee Mark Wahlberg en Bruce Willis hun brood verdienen. Al bij al is dit echter prima cinemavoer, al is het evenwicht nu en dan zoek.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de