Short Order

Genre: | Duur: 00 min. | Release: 1 Januari 2005 | Land: Duitsland, Groot-Brittannië | Regie: Anthony Byrne | Cast: Emma de Caunes, Rade Serbedzija, John Hurt, Vanessa Redgrave

Deze bizarre en atypische Ierse productie wil graag filosofie en voedsel aan elkaar linken door de Euromix van personages allerlei anekdotes en overpeinzingen over eten te laten vertellen. Dit in vaak veel te lange, in erbarmelijk Engels gesproken en benauwend gefilmde monologen die samen nauwelijks een verhaal vormen.



Fifi Koko is een topchef die alle lucratieve aanbiedingen weigert. Met haar vriendin runt ze een snackbar, naast het restaurant van de gepassioneerde kok Paulie, die hoopt ooit de mythische zwarteter die de restaurants van de stad teistert, te vatten. Met zijn bijzondere gerecht dat bestaat uit afgehakte vingers lokt hij alleszins een klant die aan het profiel voldoet. Intussen maakt een cameraploeg een reportage waarin koks eten linken aan facetten uit een mensenleven. Ook Fifi meent dat eten leven is, en elke maaltijd aan een levenservaring te koppelen valt. Of is het leven een film, met een eigen soundtrack die je eigenlijk niet zou mogen horen, omdat het anders geen echte soundtrack is?



In eerste instantie meen je dat er iets zeer interessants zal groeien uit enerzijds de frivole beeldvoering (de film vangt aan met een persiflage op Singin? in the Rain en doet even denken aan Amélie Poulain?s wijze van vertellen) en anderzijds de vindingrijke vergelijkingen die de rode draad vormen doorheen dit kleurrijke filmpje. Ook de opzettelijke kunstmatigheid straalt een zekere charme uit. De set komt zo uit een kinderserie, je hoort aan de dialogen en achtergrondgeluiden duidelijk dat de opnames in een kleine studio plaatsvonden en tenslotte zijn er geen figuranten. Met naast Emma de Caunes en Rade Sherbedgia ook John Hurt en Vanessa Redgrave in de cast, durf je dan hopen op een degelijke film.



Maar de jonge regisseur en scenarist Anthony Byrne mist absoluut maturiteit om dit onsamenhangende, vaak dodelijk saaie en weinig consequent in beeld gebrachte verhaal te laten werken. Zijn extreme close-ups bezorgen de kijker claustrofobie, zijn steeds keurig afgeronde scènes willen maar geen geheel vormen en zijn ideeën gaan zeer snel vervelen. Short Order, dat vrij vertaald kan worden als ?snelle hap?, bleef aldus nog lang in onze keel steken.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien