Liam

Qua veelzijdigheid moeten veel steengoede regisseurs de duimen leggen voor Stephen Frears. Via Britse en Ierse sociale drama's ('My Beautiful Launderette', 'The Snapper', 'The Van'), homoseksuele karakterstudies ('Sammie and Rosie get laid, 'Prick up your ears'), over kostuumdrama's ('Dangerous Liasons'), Film Noirs ('The Grifters'), horrors ('Mary Reilly') en westerns met de zilverporseleinen traagheid van een slak ('The Hi-Lo Country') naar hilarische komedies ('High Fidelity')...Frears jongleert met genres, gooit zijn camera's in alle uithoeken van het cinematografisch spectrum. Met 'Liam' keert de Brit terug naar zijn roots: een messcherp working classdrama met humoristische randjes. Oorspronkelijk betrof 'Liam' een bescheiden BBC-productie. Zoveel kwaliteit moest echter ook op het grote scherm, vond de omroep. Waarvoor hulde.

De jaren dertig. Liam, zeven jaar, is de jongste telg uit een familie in de Iers-katholieke wijk van Liverpool. Zowel zijn oudere broer als zijn vader werken. Terwijl de stotterende Liam in onweerstaanbaar grappige scènes geconfronteerd raakt met een godsdienstfanate verliest vader zijn werk aan de dokken. Noodgedwongen gaat Liams zus werken bij een rijke Joodse familie. Toch krijgt het gezin het steeds moeilijker de eindjes aan elkaar te knopen, zeker met Liams naderende eerste communie en bijpassend peperduur kostuum. Vader, verbitterd en gedepriveerd, verliest zich in scheldtirades tegen 'die Ierse inwijkelingen die ons werk afpakken'. Ten einde raad sluit hij zich aan bij een lokale fascistische beweging. Alles escaleert wanneer hij bij een aanslag op een Joodse familie zijn eigen dochter verwondt.

Klinkt deprimerend? Misschien. Toch vat Frears als geen ander de sfeer van het vooroorlogse Liverpool, plukt hij ingrediënten uit 'The Van' (de zorg voor een mooi communiekostuum), tempert hij de spanningsboog geregeld met Liam die stotterend zijn eerste communie voorbereidt. Wat de film meteen uniek maakt: je bekijkt 'Liam' grotendeels doorheen de ogen van de jongste telg. Deze prent overstijgt ridicuul-opgewekte dingen als 'Brassed off' of 'The full Monthy' ter hoogte van de stratosfeer. Liam heeft zijn sterren dubbel en dik verdiend. Al was het maar omdat Frears na het hilarische door en door Amerikaanse 'High Fidelity' probleemloos 180 graden zwenkt naar authentieke Britse geschiedenis, gekruid met een passende dosis humor. 'Liam' is zo authentiek als Pamela Anderson voor haar operaties, Jos Ghijsen die toegeeft dat hij al jaren suckt of Hans Otten in een isoleercel. Aanrader!

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de