Land of the Dead
Genre: Zombiefilm
| Duur: 1u33 | Release: 10 Augustus 2005 | Land: | Regie: | Cast: Simon Baker, Asia Argento, John Leguizamo, Dennis Hopper, Robert Joy, Tom Savini
'De standaardreferentie voor de postmoderne zombiefilm is zonder twijfel de Night of the Living Dead trilogie van George Romero.', zo wist K.U.T u te vertellen in zijn zombiespecial. Na 'Night of the Living Dead' (1968), 'Dawn of the Dead' (1978) en 'Day of the Dead' (1985), breit de cultregisseur nu een beetje onnodig een vervolg aan zijn zombieserie, met het vleesfestijn 'Land of the Dead'.
In deze vierde film wordt de wereld door zombies overheerst. De enige veilige plek voor de mensheid is Fiddler's Green, een beschermde stad, waar klassenverschillen heersen en de rijken onverschillig blijven voor de verschrikkingen van de buitenwereld. Romero maakt zo opnieuw van de gelegenheid gebruik te verwijzen naar de moderne, egoïstische maatschappij. Dennis Hopper kruipt in de huid van de ongekroonde koning van de stad, die een eigen militie inzet om zijn stad te beschermen tegen steeds intelligenter wordende levende doden. Daarbij maakt hij handig gebruik van een rijdend fort, Dead Reckoning genaamd. De rebelse Cholo (Leguizamo) dreigt echter met dit fort aan de haal te gaan.
Romero wil de kijker in de eerste plaats laten gruwelen in plaats van angst aanjagen. Toch weet hij het ons ook enkele keren benauwd te doen krijgen, al is het allemaal erg silly. Op vrij goedkope manier - passend bij het genre - en met een sarcastische ondertoon, krijgen we te zien hoe zombies zich aan mensenvlees tegoed doen. Hersens, bloed en darmen spatten uit doorboorde lichamen en we zien zelfs hoe een zombie met veel enthousiasme een piercing uit een navel rukt. Absurd en eng tegelijk, maar de plastieken lijken en geschminkte zombies zijn eigenlijk lang niet meer zo eng als ze dertig jaar geleden waren. Natuurlijk zijn fake effecten eigen aan het genre, maar toch is Romero een beetje achterop geraakt met zijn knullige spektakel. We vragen ons ook af waarom die doden niet uit te roeien vallen, als hen doden toch niet zo moeilijk blijkt te zijn.
Al bij al is 'Land of the Dead' een veredelde B-film die nog net spannend genoeg is voor de weinig eisende popcornvreter en de fans van het genre. Die laatste kan trouwens ook hier terecht.