The Lady

Genre: Historisch drama | Duur: 2u07 | Release: 21 December 2011 | Land: Frankrijk, Groot-Brittannië | Regie: Luc Besson | Cast: Michelle Yeoh, David Thewlis, Jonathan Raggett, Jonathan Woodhouse, Benedict Wong

Luc Besson kroonde zich met films als Nikita, The Fifth Element en Joan of Arc tot de Franse koning van de spektakelfilm en hij is eveneens één van de pioniers van de Cinema du Look, een Franse beweging uit de jaren tachtig die de voorkeur gaf aan stijl en spektakelwaarde boven het verhaal. Met The Lady verfilmt hij het leven van Aung San Suu Kyi, de vrouw van een Engelse professor die in 1991 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg voor haar strijd voor de democratie en mensenrechten in haar thuisland Birma.

Hoewel dit verhaal Besson nauw aan het hart ligt en de film enig politiek engagement vertoont, blijft hij in de eerste plaats ook hier een rasechte entertainer. Helaas gaat dit ten koste van de oprechtheid en blijkt dit historisch politiek drama al snel te vervallen in een typisch melodrama. Besson legt te veel nadruk op het drama en lijkt zich al te vaak te verliezen in een overvloed aan sentiment en emotie. Hierbij maakt hij gretig gebruik van close-ups en slow-motions tijdens dramatische sequenties en kadert het geheel in prachtige landschapshots van het Verre Oosten. Bovendien is de muziek te nadrukkelijk aanwezig en inspelend op de emoties: dreigend wanneer we de Birmaanse dictator aanschouwen, dweperig tijdens de liefdesscènes.

Het is duidelijk dat Besson zijn oude gewoontes niet verleerd heeft en zichzelf schuldig maakt aan mooifilmerij zonder daarbij voldoende aandacht te besteden aan het verhaal. Zo zijn de politieke aspecten van Kyi's leven en de situatie in Birma onvoldoende uitgediept en lijken deze vooral te dienen om het liefdesverhaal van Aung San en haar man Michael Aris te kaderen. Gelukkig worden die subliem vertolkt door Michelle Yeoh (Crouching Tiger, Hidden Dragon) en David Thewlis (Remus Lupin uit Harry Potter) die er in slagen de film alsnog te redden.

Een complete mislukking is The Lady niet geworden, maar het is spijtig dat Luc Besson niet wat meer aandacht heeft besteed aan het politieke aspect dan aan het uitlokken van emoties. Dit zou zonder de overvloed aan stijl ook wel gelukt zijn.