I'm the Angel of Death: Pusher 3

Genre: | Duur: 00 min. | 2005 | Release: 31 December 2005 | Land: Denemarken | Regie: Nicolas Winding Refn | Cast: Zlatko Buric, Marinela Dekic, Ilyas Agac, Slavko Labovic

Servische drugdealer Milo heeft heel wat aan zijn zweterige hoofd. Zijn belangrijke laatste levering blijkt geen "dope" maar XTC te zijn, een drug waar hij niks vanaf weet. Als de ambitieuze opdonder Little Mohammed met de bollen verdwijnt, komt Milo onder druk te staan bij zijn leveranciers én zijn afnemers. Ondertussen moet hij ook nog eens koken voor het grootse verjaardagsfeest van dochter Milena. Die wordt vijfentwintig en heeft vijftig man uitgenodigd, dus de avond mag absoluut niet mislukken. Maar om dat mogelijk te maken, moet hij zich tussen het koken en de business ook nog eens reppen naar vergaderingen van de Anonieme Verslaafden, zodat hij kan afkicken van heroïne. En dan worden zijn luie handlangers ziek van de samosa's die hij bereidt, proberen zijn Albanese leveranciers hem te rollen en blijkt Milena's man plots ook dope te pushen. Het wordt een drukke dag voor de misdaadkoning uit Kopenhagen.

Bij navraag blijkt Milo in Pusher (1996) en in Pusher 2: With Blood on my Hands (2004) enkel een -bikkelhard- randpersonage te zijn geweest. In Pusher 3, ofte I?m the Angel of Death, komt de man op het voorplan. Terwijl hij wild om zich heen slaat om zijn greep op het Kopenhaagse misdaadmilieu niet te verliezen, verwent hij zijn dochter zoals het een echte pater familias past. Hij blijkt evenwel heel wat minder uitgekookt in de keuken. Of in de onthouding.

Kroatisch acteur Zlatko Buric, al te zien als de bad guy in Dirty Pretty Things versterkt met zijn genuanceerde en gejaagde vertolking van Milo het zo al grote realo-gehalte van de film, die met handgehouden camera en strakke belichting toont hoe de dope- en mensenhandelaars agressief sjacheren -elk in hun eigen taal. Maar naast alle overtuigende grimmigheid weet de film ook te entertainen, zoals dra duidelijk wordt door de loeiende soundtrack die bij de start onder een fotoreeks wordt gezet waarin alle protagonisten worden voorgesteld. Hun Oost-Europese namen en hoekige tronies worden er als mokerslagen ingehamerd. Terwijl de film zijn tijd neemt om de problemen van het hoofdpersonage op te stapelen, krijgen die met het eind ook een treffend gewelddadige, zeg maar gore afloop ?wie huiverend wegliep uit The Great Ecstasy of Robert Carmichael laat het slotkwartier van deze prent maar beter aan zich voorbijgaan.

Misschien moeten de straatschoffies met Scarface shirts wiens handeltjes door de politie worden onderschept, maar eens verplicht worden deze brok misdaad te behappen. Maar iedereen gelijk voor de wet: wij horen dat ook Pusher 1 en Pusher 2 erg de moeite zouden zijn. Dringend tijd dus voor een trilogie-avondje chez casa K.U.T.