Coco Chanel & Igor Stravinsky
Genre: drama
| Duur: 1u55 | Release: 6 Januari 2010 | Land: Frankrijk | Regie: Jan Kounen | Cast: Anna Mouglalis, Mads Mikkelsen
In tegenstelling tot het degelijke, romantische Coco Avant Chanel werpt deze prent een blik op Coco Chanels leven als befaamde modeontwerpster. Toch heeft regisseur Jan Kounen ook oog voor een van haar liefdesrelaties, zoals de titel al weggeeft. De passionele verhouding van Chanel met de beroemde, maar eerst verguisde, Russische componist Igor Stravinsky staat centraal. Het thema klinkt veelbelovend, want is misschien minder bekend. De uitwerking van het onderwerp daarentegen is teleurstellend.
Coco ontmoet Igor kort nadat haar grote liefde Boy in een ongeluk om het leven kwam. Ze was al onder de indruk van deze eerder onknappe man vanaf het moment dat ze in 1913 zijn gewaagde Sacre du Printemps bijwoonde. De scènes voor en tijdens de opvoering van het muzikaal ballet zijn prachtig in beeld gebracht, maar geven direct aan dat de film een zeer traag tempo aanhoudt. Pas zeven jaar later ontmoeten ze elkaar voor het eerst en hoewel hij gehuwd is, zal Igor zich onder Coco's financiële vleugels verder toeleggen op het componeren en zich geleidelijk aan haar overgeven. Op de vlucht voor de Russische Revolutie verblijft hij op haar uitnodiging met zijn vrouw en kinderen in haar villa te Garches. Hun liefde is alles verterend.
Deze periode in Coco Chanels leven in de roaring twenties ademt stijl uit en toont de bourgeoisie in al haar glorie. Zowel de kledij als de accessoires zijn voortreffelijk uitgezocht. Karl Lagerfeld van het modehuis Chanel ontwierp zelfs een jurk voor deze prent.
Jan Kounen baseerde zich op diverse documenten en biografieën, evenals op het al bestaande scenario en boek van Chris Greenhalgh om deze episode uit Coco?s leven te vertellen. Verder bracht hij een dag door in haar Parijse appartement en luisterde hij naar Stravinsky?s muziek om de karakters van beiden vorm te geven.
Mads Mikkelsen (Adam?s Apples) en Anna Mouglalis vertolken de hoofdrollen. Zij geven ongetwijfeld het beste van zichzelf, maar toch kan het geheel niet blijven boeien. Mouglalis is veel minder overtuigend als Coco dan Audrey Tautou in Coco Avant Chanel. De chemie op het scherm tussen de protagonisten is evenmin geslaagd en laat ons bijgevolg eerder koud. Al bij al is de score van Gabriel Yared nog de beste reden om naar Coco & Igor te gaan kijken.