The Beguiled

Genre: Drama | Duur: 1u33 | 2017 | Release: 20 September 2017 | Land: VS | Regie: Sofia Coppola | Cast: Nicole Kidman, Colin Farrell, Kirsten Dunst, Elle Fanning, Oona Laurence

In 2017 bleek Sofia Coppola de eerste vrouwelijke regisseur in 50 jaar tijd te zijn die in Cannes beloond werd met een regieprijs. Opmerkelijk gezien de concurrentie van een indrukkwekkende lijst filmmakers, waaronder Michael Haneke, Todd Haynes, François Ozon, Andrey Zvyagintsev en Fatih Akin, maar ook omdat The Beguiled niet overeind blijft tegenover enkele van de verbluffende films van die concurrenten. 

De hand van Coppola is duidelijk zichtbaar in deze atmosferische film waarin spanning tot stand komt door de komst van een gewonde soldaat in het een huis vol vrouwen. De Amerikaanse burgeroorlog woedt en niet ver van het slagveld vindt korporaal McBurney onderdak in een meisjesschool, gehuisvest in een statisch Zuiders landhuis. De aanwezige dames, zowel studenten als personeel, weten hem bijzonder te bekoren. Wanneer hij zijn knuppel in het hoenderhok gooit, wordt de spanning ten top gedreven, maar maakt hij ook emoties los die niet bepaald bevorderlijk zijn voor de genezing.

Colin Farrell is uitstekend gecast als een oestrogeen opwekkende charmeur met een onbetrouwbaar kantje. In zijn tweede samenwerking met Nicole Kidman – na The Killing of a Sacred Deer – bevestigt hij hoe sterk hij intussen als acteur in zijn schoenen staat. Kidman, in één van de zes superieure producties die ze dit jaar afleverde, overtuigt zonder haar personage als ééndimensionale harde tante te spelen. Kirsten Dunst krijgt de meest tragische rol toebedeeld, een jonge vrouw op de rand van het ouwevrijsterschap die smacht naar fysieke en emotionele bevrediging. Elle Fanning mag als rijpe tiener haar prille verleidingstrucs uit de kast halen.

Deze bijzonder getalenteerde en aantrekkelijke cast maakt van The Beguiled een levendig en dramatisch interessant samenspel over het tot stand houden van beschaving in isolement en oorlogstijd, het contrast tussen vrouwelijke solidariteit en rivaliteit en de spanning van ingehouden begeerte tegenover het keurslijf van fatsoen. Het grote euvel van de prent is echter dat deze thema’s wat vrijblijvend en weinig uitgediept worden aangeboden en onvoldoende samenhang vertonen. Dat maakt The Beguiled enigszins oppervlakkig en laat de film inboeten aan dramatische impact.

Dat heeft Coppola eigenlijk al vaker moeten horen. Ze compenseert dit wel in grote mate met haar piekfijne regie. Er wordt een lyrische, sprookjesachtige sfeer gecreëerd die langzaam kantelt naar iets dreigend, zelfs spookachtig. Als gothic horrorprent excelleert The Beguiled in stijl, dankzij de terughoudende ensceneringen vol overdachte composities – let maar eens op hoe vaak Coppola de cast in één beeld weet te vatten – en de uitmuntende fotografie van Philippe Le Sourd die zich uitleeft in door kaarsen verlichte interieurs en buitenscènes waarin kruinendoorklievend zonlicht strijdt met rook van het slagveld. Ook de sets en kostuums onderstrepen de beleving.

Finaal mist The Beguiled dus overtuigingskracht en grondigheid en levert de bundeling van zoveel talenten niet het verwachte vuurwerk op, maar blijft er nog heel wat over om van te genieten.