25 Degres en Hiver

Genre: Tragikomedie | Duur: 1u33 | Release: 24 Maart 2004 | Land: België | Regie: Stéphane Vuillet | Cast: Ingeborga Dapkunaïte, Raphaëlle Molinier, Carmen Maura, Jacques Gamblin

De wetenschap is er nog steeds niet uit of het een gevolg is van de opwarming van de aardbol of gewoon één van de vele surrealistische eigenschappen van ons kleine landje: de chaos van een sneeuwbui in maart, onverwachte vrieskou in mei of een zwoele dag in januari. Van al deze grilligheden is de laatste het meest verkieselijk en de Franse Belg Stéphane Vuillet, zag er de ideale omstandigheden in voor zijn eerste langspeelfilm.



De dag begint nochtans niet zo goed voor de slome dertiger Miguel. Hij heeft zich verslapen, moet in alle haast zijn dochtertje Laura naar school brengen, ontvangt een brief van zijn afwezige vrouw waaruit blijkt dat ze nog niet onmiddellijk terug zal keren, moet een dreigende huisbaas ontwijken en komt hopeloos te laat op het reisbureau van zijn broer; waar hij als koerier werkt. Deze is dan ook nog eens in alle staten omdat Miguel de dag ervoor een persoonlijk te bezorgen ticket in de verkeerde brievenbus heeft gedumpt. Als hij een pakje moet ophalen in Zaventem wordt hij door een monsterfile gedwongen zijn auto achter te laten en als klap op de vuurpijl bevindt zich na zijn terugkomst een illegale vluchtelinge in de wagen die een lift naar Brussel eist. De Oekraïense vrouw (gespeeld door Ingeborga Dapkunaïte - momenteel ook te bewonderen in het integere Kiss of Life) is vastberaden in Brussel haar man te zoeken, die vier jaar eerder naar België vertrok.



Als Miguel's dochtertje een klein ongelukje krijgt op school en hij haar samen met zijn moeder gaat ophalen in het ziekenhuis zit Miguel voor de rest van de dag opgescheept met drie vrouwen: zijn nuchtere zesjarige dochter, zijn moeder Abuelita, een echte Spaanse tatertante, en de stille maar sympathieke vluchtelinge Sonia. Met hun vieren doorkruisen ze in de kleurige bestelwagen van het reisbureau de kronkelende straten van Brussel (dat er voor één keer eens niet vies en grauw uitziet in de cinema) met twee doelen voor ogen: het bezorgen van de tickets aan de juiste persoon en het vinden van Sonia's man.



De opeenstapeling van gebeurtenissen in één etmaal, de Spaans getinte soundtrack en de vonkende interactie tussen moeder en zoon (Carmen Maura en Jacques Gamblin) en vader en dochter (de schattige bengel Raphaëlle Molinier die haar natural talent eerder al bewees in Carnages) geven de film een komische, bijna burleske dynamiek waardoor de actuele maatschappelijke thema's ondanks hun prominente aanwezigheid nooit de luchtigheid van het verhaal breken. Met deze sterke, hartverwarmende debuutfilm, een productie van Marion Hänsel, mocht Vuillet het filmfestival van Berlijn niet alleen afsluiten maar werd er ook onder veel lofbetuigingen bekroond met de Berliner Morgenpost Readers' Jury Award.