Past Lives

Regisseurs die opgegroeid zijn tussen twee culturen hebben in dat gegeven al vaker inspiratie gevonden voor films. Voor haar langspeelfilmdebuut Past Lives reflecteert Celine Song niet alleen op dat migratieaspect, maar ook op de keuzes die het leven daardoor voor haar gemaakt heeft.

Nora is een Canadese van Koreaanse afkomst die in New York woont. Voor ze haar thuisland verliet, had ze een innige band met Hae Sung, met wie ze na jaren weer in contact raakt, online. Zit er een hereniging in, of is daar geen verlangen meer naar?

De autobiografische elementen geven deze bevallige film een grote waarachtigheid mee. In de bespiegelingen over wat had gekund, over hoe het leven er misschien had uitgezien als Nora in Korea was gebleven, gaat een nog ontkiemde tragiek schuil. De protagonisten wegen af of ze die kiem voeden of niet. Heeft het zin om twee mensen tussen wie intussen een grote cultuurkloof gaapt, te verenigen of moeten ze hun tijd samen als een vorig leven beschouwen?

Zachtjes om existentiële vraagstukken meanderend, nestelt dit drama zich in je hoofd en hart

Past Lives meandert zachtjes om existentiële vraagstukken heen, zich intussen nestelend in de goedkeuring van de mee wegdromende kijker. Schijnbaar weemoedig, maar eigenlijk vooral filosofisch concluderend dat het eigen aan het leven is dat zaken lopen zoals ze zijn. Dat even universele als persoonlijke verhaal kan wereldwijd op appreciatie rekenen en staat vooraan in de voorspellingen van de oscarnominaties. Zowel voor de filmmaker als voor de ravissante Greta Lee betekent dit ook een pracht van een doorbraak.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de