Barbarian

Barbarian komt met de grootste verwachtingen gezien de unaniem lovende kritieken. Deze horrorfilm brengt op geslaagde wijze heel wat kenmerkende verhaalelementen samen maar weet uiteindelijk toch iets te makkelijk voor puur amusement te gaan.

De sterkte van Barbarian zit in de onvoorspelbaarheid. Vanaf het moment dat Tess aankomt bij het huisje dat ze gehuurd heeft in een verloederde buurt, groeit het ongemak. Het is niet alleen afwachten wie iets in petto heeft of wat het huis eventueel verbergt, het wordt zelfs gissen naar wie eigenlijk het hoofdpersonage van deze film zal zijn. Het scenario switch nu en dan van tijd en personage en dat maakt het best boeiend.

Daarnaast haalt regisseur Cregger alles uit de kast om de kijker te laten gillen. Spooky belichte kelders en gangen, bloederige gruwel, afstotelijke gedrochten, creepy daklozen, dichtvallende deuren, ... Barbarian zoekt het in diverse griezelstijlen, van gore tot psychologische martelingen, en lijkt aldus een beetje makkelijk te willen scoren. De kruiding met nu en dan een absurditeit die het publiek verlossend laat lachen, werkt even relativerend maar geeft ook aan dat filmmaker het ook allemaal niet zo ernstig neemt.

Amusant gruwelfestijn dat finaal iets te makkelijk wil scoren

De plot hangt uiteindelijk immers maar met haken en ogen aan elkaar en hoe gruwelijk de film bij momenten ook is, het wordt nooit echt intens beangstigend. Barbarian is effectieve horror voor wie een Halloweenavond organiseert of in gezelschap wil krijsen, maar horrorfilms die je echt bekruipen, werken net omdat ze de waarschijnlijkheidsgrens voorzichtig aftasten. Wat zich in Barbarian afspeelt is bij momenten zo vergezocht en grotesk dat je nadien te makkelijk de slaap vindt.

Barbarian is te bekijken op Disney+

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de