Cool Abdoul

Genre: Drama | Duur: 1u40 | 2021 | Release: 20 Oktober 2021 | Land: België | Regie: Jonas Baeckeland | Cast: Nabil Mallat, Johan Heldenbergh, Anemone Valcke, Antje de Boeck, Jan Hammenecker, Issaka Sawadogo

Vlaanderen kent niet erg veel figuren wiens levensloop een boeiende film kan opleveren. De Gentse bokser Ismaïl Abdoul haalde ondanks professioneel succes vooral de kranten omwille van criminele activiteiten en daar zit dus een smakelijk verhaal in. Cineast Jonas Baekeland maakt zijn langspeelfilmdebuut met dit passieproject, dat ondanks de onvolkomenheden zeer onderhoudend weet te zijn. 

De film speelt zich eind jaren '90 af en laat ons kennismaken met een jonge bokser die het ergens allemaal wel goed meent maar toch enkele verkeerde beslissingen neemt. Abdoul gaat voor zijn sport en wordt omringd door enkele goedbedoelende mensen, maar door als portier in nachtclubs een oogje dicht te knijpen voor dealers, blijkt hij sneller geld in handen te krijgen. 

Cool Abdoul is een wat typisch 'rise and fall'-verhaal dat echter strak en oprecht verteld wordt. Dankzij de uitstekende, authentiek aanvoelende vertolking van Nabil Mallat schippert het personage tussen straatcrapuul en idool. Zo vormt zich een heel puur en franjeloos portret van een man die tegen wil en dank in de fout gaat. Ook de rest van de cast, Anemone Valcke op kop, vergroot de emotionele betrokkenheid. Dat ondertiteling nodig is, ligt niet alleen aan het Gents of Arabisch: niet alle acteurs zijn even ervaren.

De focus op het narratief is wat de prent overeind houdt, ook al raakt de rek er tegen de finale wel wat uit. De film komt wat fantasieloos over en de visuele stijl kan je zowel sober als verwaarloosd noemen. De fotografie en belichting had best wat pittiger gemogen. DOP Martijn Van Broekhuizen brengt de boksscènes wel dynamisch in beeld, geholpen door de montage van Nico Leunen en Fatih Tura, maar Coureur wist hij wel van veel meer karakter te voorzien. 

Het pleit echter ook sterk voor de makers dat ze in de kracht van hun relaas geloven en niet krampachtig op zoek gaan naar de hippe beeldtaal die veel Vlaamse fictie nastreeft. Baeckeland schuurt dus niet tegen de Abdils en Bilals aan maar de toekomst zal uitwijzen of hij zich echt als filmauteur kan ontwikkelen. Benieuwd naar een volgend project alleszins.