Beanpole

Genre: Drama | Duur: 2u10 | 2019 | Release: 22 Juli 2020 | Land: Rusland | Regie: Kantemir Balagov | Cast: Viktoria Miroshnichenko, Vasilisa Pereligina, Andrey Bykov, Kseniya Kutepova

Het naoorlogse Rusland likt zijn wonden. In het Leningrad van 1945 maken we kennis met twee verpleegsters die mee trachten vorm te geven aan een nieuwe, vredevolle tijd. Maar de oorlog heeft er diep ingehakt en heeft van beide vrouwen grote offers gevraagd. Beanpole is echter geen grauwe terugblik op miserie en tragiek, maar een voorzichtig optimistische karakterstudie van twee zwaar gekwetste zielen die er maar het beste van trachten te maken. 

De boomlange Iya, bijgenaamd Bonenstaak, krijgt nu en dan een toeval, veroorzaakt door haar vroegere dienst bij de luchtafweer. Dat zorgt al bij het begin van de film voor een gruwelijk, hartverscheurend voorval dat ons er als kijker meteen op attent maakt dat we geenszins een vrolijk vertelling geserveerd zullen krijgen. Maar onze protagoniste, later vergezeld door haar kompaan Masha, krabbelt overeind, zoals ze al zo vaak deed en nog vaak zal moeten doen. Opdoffers en offers volgen elkaar op maar de zwaar getraumatiseerde vrouwen nemen alles zoals het komt. 

Met dit tragische, maar niettemin hoopvolle relaas, wordt ons een blik gegund op de zieleroerselen van een aantal personages die in overlevingsmodus gegaan zijn. Wanhoop en opgave lijken echter geen optie. Het bijzonder moeizaam tasten naar geluk, in elke uithoek van het labyrinth van het leven, drijft de karakters naar uitersten. Instinctief haast, zonder mededogen soms, wreedaardig bij momenten, wordt hoop gezocht en actie ondernomen. Maar Iya's ondergeschiktheid aan de grillige Masha, dreigt haar aan het korste eind te laten trekken. De immense leegheid binnenin lijkt nergens mee gevuld te kunnen worden. 

Deze bedrukkende, maar niettemin verrassend verteerbare prent, is nog maar de tweede lange productie van de amper 28-jarige cineast. Verstommend hoe zo'n jonge filmmaker met immense maturiteit een film op poten wist te zetten die enerzijds bijzonder emotioneel geladen is en anderzijds op alle vlakken beheerst gebracht wordt. De actrice die het titelpersonage vertolkt, trekt met haar extraterrestriale verschijning de hele film naar zich toe. Naast het krachtige, bijna woordenloze acteerwerk van de twee debuterende actrices, moet Beanpole het echter hebben van zijn camerawerk.

DOP Kseniya Sereda is pas 25 maar maakt een indrukwekkende entrée. Met een verbijsterend gevoel voor compositie en vooral kleur, laat zij deze film zinderen van betekenis. Met bezwerend diepgroen en warm herfstrood wordt verwezen naar hoop en nieuw leven enerzijds en geweld en schade anderzijds.

Beanpole eert aldus een generatie van vrouwen die alles heeft gegeven en weinig heeft gekregen en mag als ode aan de volhardende mensheid als een klein meesterwerkje gelden.