Vice

Nu Daniel Day-Lewis het acteren vaarwel heeft gezegd, zou je je kunnen afvragen wie zijn opvolger kan genoemd worden? Wie bijt zich grandioos vast in zijn rollen, wie transformeert telkens indrukwekkend, wie legt een ongeëvenaarde bezieling in zijn vertolkingen? Op basis van Vice - en uiteraard heel wat van zijn eerder werk - lijken we te denken dat Christian Bale zo stilaan de erfgenaam kan genoemd worden.

In deze gelaagde en scherpe satire kruipt Bale in de huid van de flink gecontesteerde Amerikaanse politicus Dick Cheney, die na een niet geheel succesvolle carrière als minister van defensie door Bush jr. opgevist werd en de machtigste vice-president ooit zou worden. We leren hem in deze film kennen als een machtswellusteling en een gigantische opportunist, maar ook als liefhebbende vader. Niettemin schetst deze slim opgebouwde en speelse film niet bepaald een flatterend beeld en is het verhaal vernietigend voor heel wat prominente figuren uit de Amerikaanse politiek.

Adam McKay, die ook met The Big Short een heel relevante en urgente film afleverde, is opnieuw in formidalebe doen. Hij kiest voor een fijne narratieve opbouw, voegt een laagje gitzwarte humor toe aan de vaak verbijsterende taferelen en laat zelfs zijn fantasie enkele keren heerlijk loos gaan, waardoor de kleine kantjes van de protagonisten uitgroeien tot groteske gedragingen. Vice is bij momenten hilarisch in wat misschien niets eens grote overdrijvingen zijn. Een verteller - een man wiens identiteit en rol pas tegen het eind van de film duidelijk wordt - zorgt voor een passend maar drammerig documentair sfeertje.

Een haast absurdistisch, weinig flatterend portret van een grotesk politicus

De fenomenale acteerprestatie van Bale, Amy Adams en Sam Rockwell leverde hen oscarnominaties op. Verbazingwekkend hoe Rockwell op Bush lijkt zonder dat je opzichtige protheses hun werk voelt doen. De Oscar voor beste make-up is overigens de enige van acht nominaties die verzilverd konden worden. Vice heeft nochtans flagrant meer artistieke en intellectuele kwaliteiten dan Green Book, dat het in 2019 tot Beste Film schopte.

Maar het valt aan te nemen dat niet iedereen blij is met dit tegen het absurdisme aanschurende portret. Hoewel een Europees publiek misschien wat minder vertrouwd is met bepaalde contexten, is het van begin tot eind genieten van dit amusante spektakel.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de