Venom

Genre: Actie | Duur: 1u32 | 2018 | Release: 10 Oktober 2018 | Land: VS | Regie: Ruben Fleischer | Cast: Tom Hardy, Michelle Williams, Riz Ahmed, Jenny Slate, Melora Walters

Het Marveluniversum is onuitputbaar en daar zijn we eigenlijk niet blij mee, hoe graag we ook eens popcorn vretend opgaan in de wonderbaarlijke avonturen van een superheld. Maar de niet te stoppen stroom comicverfilmingen in onze bioscopen blijkt maar héél zelden iets genietbaar te bieden. Venom is dan ook de zoveelste vermoeiende en inwisselbare actieprul.

Tom Hardy kruipt in de huid van Eddy Brock, een journalist die een misstap begaat en alles verliest wat hem dierbaar is. Hij raakt echter opnieuw betrokken in de zaak die hem zijn job kostte: ondernemer Carlton Drake zou mensen gebruiken als proefdieren om buitenaardse levensvormen te kruisen met menselijke genen. Venom, één van de aliens, neemt bezit van Eddy’s lichaam. Plots bezit hij onmenselijke krachten maar ook een honger naar levende wezens.

Dit gegeven wordt opmerkelijk zwak uitgewerkt. Na een lang aanslepende reeks aanzetten, zit Eddy eindelijk met Venom opgescheept, waarna deze opeenstapeling van routineuze actiescènes plots besluit de komische kaart te trekken. Vandaar wellicht dat Hardy al de halve film als een maniak te keer gaat: het was om te lachen! Het daaropvolgend gekibbel tussen gastheer en parasiet is uitermate vermoeiend en appelleert wellicht vooral aan het humorniveau van 14-jarigen. Hardy acteert er op los, maar er valt geen touw vast te knopen aan zijn vertolking: soms lijkt hij dronken, dan weer euforisch, vervolgens afwisselend comateus, high en maniakaal. Dit is een wel heel beroerde prestatie voor iemand van wie we meer dan vakwerk gewend zijn. Michelle Williams vangt evenmin iets aan met haar rol. Ze krijgt zo ontzettend zwak materiaal in handen dat het haast een afgang wordt. De gewoonlijk zo kritische actrice gaf toe dat de verloning haar over de streep trok.

Venom raast chaostisch en ongeïnspireerd verder, luid en bruut, maar helaas op geen enkel moment griezelig. Waar blijven die afgebeten koppen toch? Venom moet nochtans één van de meer creepy figuren uit de Marvelwereld zijn. Regisseur Fleischer (Zombieland) weet enkel een steriel supermarktsfeertje op te roepen, zonder enig prikkeling. 

Je staart dan ook anderhalf uur onbewogen naar het scherm, dieptreurig bewust van het feit dat dit makke spektakel de huidige en wellicht nog heel lang overeind blijvende blockbustercultuur vertegenwoordigt.