Vallende sterren
2017 - Ooit - en dan bedoelen we blijkbaar vooral de jaren ’90 – lieten ze de zalen vollopen en stond hun naam garant voor degelijk cinemavoer. De sterren van toen vinden we nu echter niet meer terug in de bioscoop. De voorbije jaren kon je ze niet of nauwelijks op het grote scherm aanschouwen. Hoewel ze nog steeds als grote naam gelden en de ene na de andere film maken, kiezen ze voor minderwaardige producties om grof geld of te kleinschalige projecten met onvoldoende artistieke waarde. Wie is verbannen naar de onderste schappen van de dvd-rekken?
Wie werd verbannen naar de onderste schappen van de dvd-rekken?
NICOLAS CAGE (52)
Toonde zich van zijn beste kant in: Birdy (1984), Raising Arizona (1987), Moonstruck (1987), Wild at Heart (1990), Leaving Las Vegas (1995), The Rock (1996), Con Air (1997), Face/Off (1997), Adaptation (2002), Matchstick Men (2003), Joe (2013)
Laatst gesignaleerd in de bioscoop: een bijrol in Snowden (2016).
Tussendoor: Stolen, The Frozen Ground, Tokarev, Outcast, Left Behind, The Runner, Pay the Ghost, The Trust, Dying of the Light en Dog Eat Dog (beide van Paul Schrader), USS Indianapolis: Men of Courage, Army of One. Cage heeft altijd wat geflirt met kitsch en trash, maar dat is wat je noemt een flinke hoop shit.
Maar: helaas geen maar. Er komen nog veel meer producties aan van onbenullige filmmakers, met bedenkelijke co-stars en zero vooruitzichten op succes of prijzen. Geef de man alsjeblieft een tv-serie om loos in te gaan.
GLENN CLOSE (69)
Maakte naam door: The World According to Garp (1982) The Big Chill (1983), The Natural (1984) Fatal Attraction (1987), Dangerous Liaisons (1988), 101 Dalmatians (1996), Paradise Road (1997), Air Force One (1997), Albert Nobbs (2011) en de tv-reeks Damages.
Zagen we laatst in de cinema: een kleine rol in Guardians of the Galaxy (2014)
Scoorde dus recent niet met: The Great Gilly Hopkins, Anesthesia (met Kristen Stewart), 5 to 7, Low Down. Dat is weliswaar een veel minder beschamende reeks producties dan de meeste andere gevallen sterren die hier vermeld staan, want al bij al blijft Close fatsoenlijk werk leveren.
Maar: de geplande producties op het CV van Close (The Girl with Al The Gifts, The Wilde Wedding) lijken vrij behoorlijk.
JOHN CUSACK (50)
Wist ons te bekoren met: Say Anything… (1989), The Grifters (1990), Bullets over Broadway (1994), Con Air (1997), Being John Malkovich (1999), High Fidelity (2000), Serendipity (2001), Hot Tub Time Machine (2010)
Recent in de zalen: verrassend genoeg zat Cusack in de sterke Cronenbergfilm Maps tot he Stars (2014)
Daarna: de bedenkelijke films met Cusack stapelen zich al jaren op. Na Maps tot he Stars dook hij op in ongeziene films als The Bag Man, Drive Hard, The Prince, Reclaim, Dragon Blade en Cell.
Maar: Cusack speelde ook in de mooie biografie Love & Mercy (over Brian Wilson) en werd door Spike Lee gecast voor een bijrol in Chi-Raq. Dat zijn echter maar kleine lichtpuntjes in een triestige opeenvolging van regelrechte B-films.
ANTHONY HOPKINS (80)
Voornaamste wapenfeiten: The Elephant Man (1980), 84 Charing Cross Road (1987), The Silence of the Lambs (1991), Howards End (1992), The Remains of the Day (1993), Shadowlands (1993), Nixon (1995), Meet Joe Black (1998), Titus (1999), The World’s Fastest Indian (2005)
Laatste film op het witte doek: Noah (2014), het bijbelverhaal van Darren Aronofsky waarin hij de oudste mens aller tijden speelde.
Daarna: Kidnapping Mr. Heineken, Solace met Colin Farrell, Go with Me, Misconduct (met Al Pacino), Collide. Geen enkel prestigeproject of vertolking die het bekronen waard is.
Maar: Hopkins wordt alom bejubeld om zijn meesterlijke vertolking in de succesvolle, geprezen tv—serie Westworld. Op zijn 80e hoeft niemand deze man nog iets te leren.
Ook: Hopkins zit wel in de Thor-franchise en - voor wat het waard is – zal te zien zijn in de volgende Transformersprent.
HELEN HUNT (53)
Werkte zich in de kijker door: de tv-reeks Mad About You (1992-1999), Twister (1996), As Good as It Gets (1997), What Women Want (2000), Cast Away (2000), Pay It Forward (2000)
Zagen we voor het laatst op het grote scherm in: The Sessions (2012), waarvoor ze een Oscarnominatie kreeg.
Tussendoor hopend op succes met: Every Day, Soul Surfer, Decoding Annie Parker, Ride (dat ze zelf regisseerde). Niet meteen om zich voor te schamen, maar elk van deze projecten had in handen van een andere actrice niets aan waarde ingeboet.
Maar: geen gemaar. Hunt heeft voorlopig niets gepland dat haar terug op de voorgrond plaatst.
VAL KILMER (57)
Kennen we vooral van: Top Secret! (1984), Top Gun (1986), Willow (1988), The Doors (1991), Batman Forever (1995), Heat (1995), Kiss Kiss Bang Bang (2005).
Nog eens in de cinema: een kleine rol in het drama Palo Alto (2013)
Dus liet zich als arrogante eikel gelden op de sets van: Wyatt Earp’s Revenge, 7 Below, Breathless, The Fourth Dimension, Riddle, Tom Sawyer & Huckleberry Finn, Standing Up. Geen films die u of ik snel in de dvd-speler zullen schuiven, geef toe.
Maar: Kilmer is één van de vele grote namen in het weldra te verschijnen Song to Song van Terrence Malick en zit in de veelbelovende detectivethriller The Snowman met Michael Fassbender. En dan maar flink hopen op die sequel op Top Gun.
DEMI MOORE (54)
Maakte naam door: St. Elmo’s Fire (1985), Ghost (1990), A Few Good Men (1992), Indecent Proposal (1993), Disclosure (1994), Striptease (1996), G.I. Jane (1997).
Recentste bioscoopverschijning: de tienerkomedie LOL (ja, er bestaat een film die zo heet) en het financieel drama Margin Call.
Intussen draaide ze ook: Bunraku, Another Happy Day, Very Good Girls, Forsaken en Wild Oats. We betwijfelen of we iets gemist hebben.
Ook: Moore gaat verder op de ingeslagen weg, al heeft ze ook een film met Scarlett Johansson in de pijplijn zitten.
AL PACINO (77)
Schitterde in: The Godfather (1972), Dog Day Afternoon (1975), …and Justice for All (1979), Scarface (1983), Glengarry Glen Ross (1992), Scent of a Woman (1992), Carlito’s Way (1993), Heat (1995), The Insider (1999), Insomnia (2002)
Laatste film in de cinema: de Adam Sandler-komedie Jack and Jill (2011)
Daarna: een zeer gevarieerde reeks films van divers prestige die wel aantonen dat Pacino nog uitdagingen zoekt en met ander talent wil werken: Stand Up Guys, Salomé, The Humbling, Manglehorn, Misconduct, Danny Collins. Voor die laatste kreeg hij – terecht! - een Golden Globe nominatie.
Maar: Benieuwd naar wat de samenwerking oplevert van oude klassebak Pacino met beeldenstormer Harmony Korine (Kids, Spring Breakers) in The Trap (2017) en vanzelfsprekend verwachten we gigantisch veel van Scorsese’s The Irishman (2018). Wist je trouwens dat deze twee legendes nog nooit samenwerkten?
SHARON STONE (58)
Stal de show in: Total Recall (1990), Basic Instinct (1992), The Quick and the Death (1995), Casino (1995), Sphere (1998), Broken Flowers (2005)
Laatst gespot in een bioscoop: Een kleine rol in Lovelace (2013)
Dus vooral bezig geweest met: Border Run, The Birma Conspiracy, Fading Gigolo (van John Turturro), Gods Behaving Badly, het Italiaanse Un ragazzo d’oro, Life on the Line (met John Travolta). Wanhopige pogingen op fatsoenlijke films en een heropleving van haar carrière.
Ook: Stone heeft de hoofdrol in de tv-serie Agent X, waar u noch wij ooit van gehoord hebben, zit in Mothers and Daughters met andere weggedeemsterde actrices als Christina Ricci, Selma Blair, Courteney Cox en Mira Sorvino en heeft verder nog veel meer projecten op stapel staan die niet meteen voor een kwaliteitslabel lijken te gaan. James Franco castte haar voor The Disaster Artist, een fijn klinkende kijk op de standkoming van het fameuze The Room. Alleen heeft Franco nog nooit een goeie film gemaakt.
Maar: Steven Soderbergh gaf haar een rol in zijn experimentele tv-drama Mosaic. Onvoldoende vooruitzicht op beterschap zeker?
JOHN TRAVOLTA (62)
Op zijn best in: Grease (1978), Saturday Night Fever (1977), Pulp Fiction (1994), Face/Off (1997), Primary Colors (1998)
Laatste film in de zalen: Savages (2012) van Oliver Stone, waarin zijn vertolking overigens erg te pruimen was.
Daarna: Killing Season (met Robert De Niro), The Forger, Life on the Line (met Sharon Stone), Criminal Activities, In a Valley of Violence (met Ethan Hawke) en I Am Wrath. Geen enkele van deze films straalt enige degelijkheid uit of is het werk van een interessante filmmaker.
Maar: Travolta zat wel The People v. O.J.Simpson, een op applaus onthaalde dramaserie waarvoor hij een Golden Globenominatie kreeg. Hij kan het dus nog.
HOEZO?
Kan deze degradatie van grote namen verklaard worden? Deels is de bioscoopcultuur erg veranderd natuurlijk. Wat we in de cinema te zien krijgen, richt zich op een steeds jonger publiek. Logisch dat de sterren van weleer niet meer van belang zijn daarbij. Bovendien blijken de grote succesfilms veel minder dan destijds af te hangen van de sterren die er in opdraven. Anders gezegd: het maakt niet meer zoveel uit of er grote namen op de affiche staan. Bij de dames speelt dan nog mee dat het oppervlakkige Hollywood hun houdbaarheidsdatum maar beperkt vindt.
Daarnaast is het sowieso weinigen gegund levenslang als ster gezien te worden. De generatiegenoten die wel nog altijd regelmatig succes hebben, zoals Brad Pitt, Morgan Freeman, Meryl Streep, Robert De Niro (ja, ondanks heel wat stinkers op zijn cv), Tom Cruise, Julianne Moore, Tom Hanks, Susan Sarandon, Denzel Washington, Robert Downey Jr. of Liam Neeson zijn overlevers dankzij een goede neus voor films, zakelijk talent, een geschikte agent, een ongerept imago en vooral talent. Ergens is het ook een soort loterij natuurlijk. (Maar toch, wat drijft een mens naar zoveel slechte films?)
Wat stellen we verder vast? Dat de enorme toename van het succes van steengoede televisieseries veel carrières kunnen redden. Kevin Spacey (House of Cards), Christian Slater (Mr. Robot), Winona Ryder (Stranger Things), Danny DeVito (It’s Always Sunny in Philadelphia), Kiefer Sutherland (24), Jamie Lee Curtis (Scream Queens), Jane Fonda en Lily Tomlin (Grace and Frankie), Jessica Lange (American Horror Story), James Spader (The Blacklist), Billy Bob Thornton (Fargo), Claire Danes (Homeland), Holly Hunter (Top of the Lake), Jeff Daniels (The Newsroom) en Laura Dern (Enlightened) zagen hun carrières opnieuw een vlucht nemen nadat op filmvlak de successen uitbleven.
Het heeft ook iets treurigs natuurlijk. Wie zich cinefiel durft noemen, hoopt al die acteurs te blijven zien schitteren. We willen hen keer op keer op hun best zien en willen dat elke nieuwe rol heb weer laat schitteren. Je kan je moeilijk inbeelden dat in 2037 de vergeetput dreigt voor een Ryan Gosling of Emily Blunt? Zouden we Emma Stone of Channing Tatum nog kennen? Hebben Benedict Cumberbatch, Jennifer Lawrence of Michael Fassbender dan nog succes? We komen er tegen dan graag op terug.
2017