A Bigger Splash

Hoewel de Italiaanse filmmaker Luca Guadagnino na het wonderbaarlijke mooie Io Sono L’Amore niet stilgezeten heeft, hebben we toch bijna 7 jaar moeten wachten op een volgende langspeler. Het losjes op La Piscine uit 1969 gebaseerde A Bigger Splash is een minder genoeglijke beleving geworden maar heeft niettemin zijn kwaliteiten.

Het koppel Marianne en Paul, een rockster en een fotograaf, ontvangen op vakantie hun beste vriend Harry en zijn dochter Penelope. Harry is een meedogenloze flirt die zijn ex Marianne misschien wel hoopt terug te krijgen. Intussen lonkt kindvrouwtje Penelope naar Paul, maar de omgang met haar vader is wel erg familiair.

Waar Io Sono L’Amore alle zintuigen – zelfs de smaak- en reukzin – trachtte te prikkelen, gaat A Bigger Splash eerder voor de primaire lustopwekking. Vier in diverse mate sexy hoofdacteurs spelen in een Italiaanse villa een spel van aantrekken en afwijzen, en Guadagnino weet daar een zwoel, maar ook wat oppervlakkig schouwspel van te maken dat de kijker enkel op een primair vlak aantrekt. Zowel Matthias Schoenaerts als Dakota Johnson mogen daarbij als lustobject dienen – ze zien er dan ook bijzonder appetijtelijk uit - hoewel Swinton er ook mag zijn en het Fiennes is die vaker niet dan wel gekleed in beeld is.

Tussen Marianne en Paul heerst een harmonie gebaseerd op rust en redding. Harry is de plaaggeest van dienst maar zijn geflirt maskeert een zekere tragiek. Penelope is ongeëngageerd als gevolg van afwijzing. Hoewel de personages fatsoenlijk uitgetekend zijn en de acteurs zeer overtuigend overkomen – het viertal was in werkelijkheid erg te spreken over de samenwerking – mist de film tot zeker na de eerste helft essentie. Daarna blijkt die heel langzaam opgebouwde spanning naar een beklemmende finale en een onrustwekkende nabeschouwing te leiden, die A Bigger Splash enige dramatische degelijkheid bieden.

Overtuigend acteerwerk van een sexy viertal, maar de essentie is vaag

Guadagnino weet een heerlijk zomers sfeertje op te roepen, dat hij nu en dan vernuftig in beeld brengt. Op de uitgekiende soundtrack treffen we ook een score aan die naar La Piscine refereert, maar de film is verder duidelijk een heel andere versie. Een bitterzoete vakantietrip in goed gezelschap dus, maar met een beperkte, toch wat teleurstellende impact.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de