Samsara

Genre: Experimentele docu | Duur: 1u42 | Release: 0 - | Land: VS | Regie: Ron Fricke | Cast:

Vergelijkbaar met Godfrey Reggio’s Qatsitrilogie, probeert John Fricke met zijn tweeluik Baraka en Samsara de staat van de wereld en de schoonheid die er in verbogen ligt vast te leggen op beeld. Beide films werden gefilmd over een tijdspanne van 5 jaar op maar liefst 25 locaties over de hele wereld. Baraka verscheen in 1992 en Samsara volgde ongeveer 20 jaar later.

Net als de Qatsifilms en Baraka, is ook Samsara geen traditionele documentaire maar een narratiefloze beeldenstroom, een visuele meditatie over de mensheid, de natuur en hoe die twee met elkaar verbonden zijn. Fricke toont hierbij niet enkel de schoonheid maar ook het destructieve karakter die in beiden vervat zit. De film gunt ons niet enkel een blik van waar wij als mensheid naartoe gaan, maar roept ook vragen op of wij nog wel de juiste richting aan het uitgaan zijn.

Op deze spirituele reis rond de wereld neemt Fricke ons mee naar onder meer een spirituele heiligdommen, Afrikaanse stammen, metropolissen en enkele tot de verbeelding sprekende natuurlijke locaties, die ook aan bod komen in films als The Fall en 127 Hours. De film wordt confronterend wanneer we beelden te zien krijgen van het destructieve en exploitatieve karakakter van de onze (post-) industriële maatschappij, zowel op de natuur als de mensheid zelf.

Deze juxtapositie van zinnenprikkelende schoonheid en het in vraag stellen van onze levenswijze is natuurlijk niet nieuw. Fricke’s Baraka en de films van Reggio, waaronder het recente Visitors, vertreken immers van eenzelfde uitgangspunt. Zelfs de vele time-lapse scènes die de film rijk is, komen intussen vertrouwd over. Maar omdat de film nooit belerend overkomt en de beelden en muziek van onder andere Lisa Gerrard en Keith Jarrett zo prachtig en overweldigend zijn, doet dit geen afbreuk aan de kracht van de film.

Samsara werd volledig opgenomen in het zeldzame 70 mm-formaat, net als Andersons The Master, en prachtig gefotografeerd door Fricke die zelf achter de camera stond. Dit is dan ook een film die smeekt om op het grote scherm gezien te worden. Ongeacht je de kans krijgt om hem in dit formaat te kunnen aanschouwen, staat je een overweldigende ervaring te wachten die je niet onbewogen zal laten.