The Heat

Ondanks Sandra Bullock zich nu ze de vijftig nadert een Oscarwinnares mag noemen die nog steeds aan de top staat in Hollwyood, is en blijft ze een begrensde actrice. The Blind Side bood een veilig kader voor haar dramatische talenten, eens ze met het prestigeproject Extremely Loud & Incredibly Close hoger mikte, kwamen haar beperkingen bloot te liggen.

Terug naar komedie dan maar, een genre waarin ze evenmin verrast maar dan toch succes boekt. In The Heat speelt Bullock de seutige FBI-agente Ashburne, die tegen wil en dank moet samenwerken met de platvloerse en tactloze Mullins. Het spreekt voor zich dat deze onwaarschijnlijke koppeling zoals de formule voorschrijft tot succes zal leiden en van beide dames betere mensen zal maken.

The Heat roept ontegensprekelijk herinneringen op aan Outrageous Fortune, voor wie dat iets zegt. In deze jaren '80-komedie werd een neurotische Shelley Long met succes gekoppeld aan de vuilbekkende Bette Midler. Vijfentwintig jaar later vond men in Melissa McCarthy een variant op Midler. Bridesmaids maakte van haar een ster (en leverde haar een Oscarnominatie op) en sindsdien mag ze op haar typische schreeuwlelijke manier haar ding doen in andere grappig bedoeld gedoe.

Bij de release van Identity Thief, een andere film met McCarthy, liet de Amerikaanse filmcriticus Rex Reed optekenen dat ze enkel grappig was omdat ze het formaat heeft van een nijlpaard. Dat zeg je in de VS natuurlijk beter niet hardop. Wie met Reed's veronderstelling echter The Heat aanvat, moet toegeven dat de The New York Observer-journalist misschien wel een punt heeft. Als McCarthy zich niet met haar volle honderdplus kilo in elke scène zou gooien, zou deze komedie minstens de helft van zijn effect verliezen. Het is uiteindelijk Bullock die de meubels redt, met een niet al te afgezaagde vertolking waarin enige moeite zit om Ashburne menselijk te maken. Ze weet zelfs zichzelf boven het magere niveau van de film uit te tillen.

Voorspelbaar en vergetelijk, maar qua humor voor elk wat wils.

Tegenstellingen blijven echter werken in komedie. Het odd couple doet behoorlijk zijn werk. Net als in Bridesmaids (van dezelfde regisseur) wordt er humor geserveerd van de meest diverse niveaus. Wat voor de ene werkt, is voor de ander onnozel. Wat iemand met de ogen doet rollen van ergernis, vind een ander hilarisch. The Heat bevat dus voor iedereen wel enkele geslaagde grapjes. Verder is dit echter een generische, voorspelbare en veel te lange prent. Veilig en vergetelijk, net zoals de kijker dat verwacht - en wil? Het enorme succes in de VS zadelt ons voor je het weet wellicht met een sequel op.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de