La Nostra Vita begint meteen met een torenhoog cliché: bouwvakker Claudio is aan de slag op een bouwwerf waar het testosteron welig tiert en het geluid bij het minst enkele decibels de hoogte ingaat. Meteen daarna krijgen we een droomgezin gepresenteerd. Claudio is gelukkig samen met de hoogzwangere brunette Elena en hun twee zoontjes. Er is plaats voor passie, vrolijkheid, steun, liefde en respect. Een van de mooiste scènes is vrij vroeg in de film gemonteerd: Claudio en Elena zingen uit volle borst mee met Vasco Rossi’s song Anima Fragile. ‘En het leven gaat voort, ook zonder ons, …’ is een profetische keuze, blijkt later.

Elena sterft vrij vroeg in de film in het kraambed. De woordenloze scène waarin de dokter Claudio het slechte nieuws meedeelt is nog veelbelovend. Net daarna ontspoort de film.

Claudio blijft met boreling Vasco, een niet erg subtiel gekozen naam, en de andere twee jongens verweesd achter. De verrassend stille Vasco wordt meteen achtereenvolgens door Claudio’s zus en een bevriende prostituee die samenhokt met een drugsdealer opgevangen. Daarna laat hij de baby onder de hoede van een Roemeense jongen die via een vergezochte zijlijn zijn pad kruist en een of ander kindermeisje. Claudio heeft na de begrafenis zijn energie immers in een bouwwerf in onderaanbesteding gestoken. Daarmee heeft hij wat om handen om het verlies van zijn vrouw te verwerken, moet de regisseur gedacht hebben. Wat volgt is bijna een uur cinema over het zwartwerk in de bouw in Italië. Vasco en de andere zoontjes worden in de slotfase net op tijd terug door hun vader opgevangen om hechtingsproblemen in de toekomst in de kiem te smoren.

We kunnen besluiten dat het scenario een allesbehalve waarheidsgetrouw verhaal geeft over een man die met zijn kinderen alleen komt te staan. In plaats van op een bepaald moment te kiezen voor rouw als hoofdthematiek, veranderen de scenaristen van gedacht en gaan ze voluit voor een ander hoofdthema, de bouw. Het is misschien wel ‘Ons Leven’ voor Luchetti en co maar alleszins niet voor de bioscoopbezoeker, die in de film een meerwaarde zoekt.