Yes Man

Welk beetje serieuze filmliefhebber heeft geen haat/liefdeverhouding met Jim Carrey? De gekke bekkentrekkende komiek irriteerde in de jaren negentig iedereen met een IQ hoger dan 80 in een hele rist lamlendige films als Ace Ventura, The Cable Guy, Liar Liar, The Grinch, ?, need we say more? Maar anderzijds levert Carrey, als hij een dramatisch, ernstig register bespeelt, fonkelende juweeltjes van films af, die zich als Cupido?s pijlen regelrecht in uw hart boren (denk aan The Truman Show, Man on the Moon en Eternal Sunshine of the Spotless Mind en geniet een halve dag bij de gedachte alleen al).

Laat ons een kat een kat noemen: Yes Man, ?s mans laatste worp, is een komedie pur sang, maar toch kan u er probleemloos heen zonder een buikloop in alle kleuren van de regenboog: Carrey houdt zijn rubberen gezicht namelijk het grootste gedeelte van de film in de plooi. Sterker zelfs: zijn vertolking knettert als het betere hoogspanningshuisje. Of Yes Man dan ook een goede film is? Mwa, de prent dendert tientonnergewijs over de platgewalste paden van de Amerikaanse komedie-met-een-zedenlesje, maar biedt tot op het einde van de rit aangenaam vertier.

De pitch van deze prent hebt u ongetwijfeld al meegepikt via de trailer in de bioscoop de laatste maand: Jim Carrey speelt Carl Allen, een ietwat gefrustreerde, gesloten man die alles afwijst in zijn leven. Tot hij in een zelfhulpprogramma de opdracht krijgt om op letterlijk elk voorstel ja te zeggen, met alle gevolgen van dien. In het begin draait een en ander behoorlijk positief uit: onze misantroop vindt een nieuw lief, krijgt promotie op zijn werk, zijn vrienden beginnen hem liever te mogen. Maar uiteraard haalt een vent die op alles ja zegt, zich ook behoorlijk wat problemen op de hals.

Toegegeven: de moraal ramt zich in deze prent niet op olifantenpoten doorheen de strot van de argeloze kijker ?we hebben al erger gezien- maar hij blijft toch behoorlijk irriteren. Het enige waarbij deze prent eigenlijk afwijkt van een dozijn gelijkaardige komedies is dat de spanningsboog te lang slap hangt: het duurt rijkelijk laat in de film tot Allen zich in nesten werkt en zijn problemen tijdig in een happy end weet op te lossen. Waarom dan toch die ene ster? We schreven het al: Carrey is goed op dreef zonder veel irritant te zijn, in de bijrollen vallen soms glansprestaties te bewonderen -let op een hilarische Rhys Darby als Carrey?s chef annex eersteklas nerd- en de film gaat er nooit over, daalt met andere woorden nooit af tot ordinaire onderbroekenhumor. Yes Man biedt ideaal vertier voor de hele familie op een landerige zondagmiddag; niet meer, maar zeker ook niet minder.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de