The Eagle
Genre: Historisch drama
| Duur: 1u54 | Release: 16 Maart 2011 | Land: Groot-Brittannië, VS | Regie: Kevin MacDonald | Cast: Channing Tatum, Jamie Bell, Mark Strong, Tahar Rahim, Donald Sutherland, Simon Day
Kevin Macdonald, die ons eerder al wist te verassen met het Oscarwinnende The Last King of Scotland en de degelijke thriller State of Play, keert terug met The Eagle, een sandalenfilm die zich afspeelt in het tweede-eeuws Groot-Brittannië. De film is gebaseerd op het populaire kinderboek The Eagle of the Ninth en vertelt het verhaal van de Romeinse centurio Macrus Aquila, die in Groot-Brittannië zijn familienaam in alle eer wilt herstellen. Zijn vader verloor immers 20 jaar eerder tijdens een expeditie naar het noorden de Gouden Arend, het symbool van Rome en haar glorie, samen met 5.000 soldaten die spoorloos verdwenen. Wanneer Marcus tijdens een succesvolle verdediging van zijn fort gewond raakt en vervolgens eervol uit het leger ontslagen wordt, vindt hij een nieuwe manier om zijn familienaam te zuiveren. Hij besluit om samen met zijn Britse slaaf Esca op zoek te gaan naar de Arend en het mysterie van wat er met het 9de legioen voorbij de Muur van Hadrianus gebeurd is, op te lossen.
Dat dit geen grootschalig epos zoals Gladiator of Ben Hur is, blijkt al snel uit de kleinschaligheid van de eerste gevechtsscènes en het gladiatorenduel. Regisseur Macdonald heeft er dan ook voor gekozen om te werken met echte acteurs en locaties in plaats van digitale strijdkrachten en blue screens. Het resultaat is een rauwe, realistisch ogende prent waarbij ook het nodige oog voor detail aanwezig is. De kostuums en locaties zoals het fort of het amfitheater ogen authentiek, waardoor de film vooral tijdens het eerste deel als een traditionele sandalenfilm aanvoelt. Wanneer Marcus en Esca voorbij de Muur gaan, neemt de film echter een andere wending en krijgt het verhaal een hoog ‘Heart of Darkness’ gehalte. Op zijn zoektocht naar de Arend daalt Marcus steeds dieper af in een onbekende, mysterieuze en vooral gevaarlijke wereld, waarbij het mysterie van de verdwijning van het 9de legioen langzaam naar boven komt.
Dankzij de prachtige wijde shots van het Schotse landschap en de dreigende sfeer slaagt Macdonald er in een primitieve en mystieke wereld op te roepen. Hierbij wordt ook ingespeeld in het contrast tussen het geciviliseerde Rome en de barbaarse Kelten, waarbij ook de taal een rol speelt. Zo gebruiken de verschillende stammen een oud dialect, terwijl de Romeinen Amerikaans Engels praten, een keuze die niet zo ondoordacht is gezien de parallellen die kunnen getrokken worden. Wanneer de Picten dan veel weg hebben van een Indianenstam, lijkt dit ook niet zo’n vreemde keuze (Macdonald omschrijft zijn film zelfs als een Romeinse western in Schotland) en ontstaat het gevoel dat de regisseur eerder een sfeerbeeld wil oproepen van een oude, mystieke wereld in plaats van historisch accuraat te zijn. Door dit alles doet de film meer dan eens denken aan het recente Valhalla Rising van Nicolas Winding Refn, al moet The Eagle daarin wel zijn meerdere erkennen.
Dankzij de prachtige wijde shots van het Schotse landschap en de dreigende sfeer slaagt Macdonald er in een primitieve en mystieke wereld op te roepen
Zo duren de wijde landschapsshots vaak slechts enkele luttele seconden en misschien was het beter dat MacDonald deze wat meer ademruimte gaf zodat je compleet ondergedompeld werd in deze wereld. Tijdens de tocht doorheen Schotland kent het verhaal ook een meer intieme sfeer. Hierbij wordt door middel van de relatie tussen Marcus en Esca ingegaan op moraliserende vraagstukken rond schuld, boetedoening, verlossing en eer. Maar de film tast deze vaak eerder aan de oppervlakte af dan er diep op in te gaan. Op een gegeven moment wisselen de twee bijvoorbeeld in hun positie van meester en slaaf, wat ook interessante mogelijkheden bood. Maar buiten Marcus wat karweitjes te laten opknappen, vangt de regisseur hier weinig mee aan. Zelfs tijdens de actiescènes komt de film niet helemaal tot zijn recht, ze zijn te chaotisch en van te dichtbij gefilmd om er echt van te kunnen genieten. Ook het al te vrolijke einde voelt een beetje misplaatst aan bij het geheel van de film, die verder best wel te pruimen valt.
Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de