Ekko

Vorig jaar liep de XploreZone-jury nog warm voor Morgenthalers debuut, Princess. Vormelijk staat de tweede alvast mijlenver af van de bizarre anitpornoqueeste van een priester die het zielenheil van zijn nichtje wil redden. Getekende beelden zijn immers niet meer van de partij en de artistiek aandoende vermenging van live-action en animatie is een vormelijk spel dat in deze psychologische thriller niet wenselijk is.

Ekko neemt ons mee in het waanzinnige avontuur van Simon die het niet kan verkroppen dat hij de voogdij over zijn zoon, Louie, kwijtraakt. Hij besluit dan maar het kind te ontvoeren en ?op vakantie te gaan? naar zijn ouderlijke villa aan een meertje op het Deense platteland.

In plaats van een aanklacht tegen ouderlijke ontvoering te maken, koos Morgenthaler ervoor een microkosmos te creëren. Zo blijft het sociale engagement dat bij Princess nog alomtegenwoordig was, wat op de achtergrond. Ekko is boven alles een karakterschets: Simon komt als weifelende, doch goedbedoelende vader in beeld, die vecht tegen oude en nieuwe demonen. Het is die psychologische strijd die de kern uitmaakt van de film.

Simons vader ?een mysterieuze gastrol voor Peter Stormare? was allesbehalve begaafd in zijn ouderlijke plichten en Simon wil niet dezelfde fouten maken als zijn vader. De keuzes die hij daarbij maakt, zijn moeilijk verdedigbaar, maar wekken wel sympathie op. De wijze waarop via montage (flashbacks, maar ook het combineren van verschillende tijden in een enkele scène) oude kwelgeesten uit ?de kast? worden gehaald is allesbehalve innovatief, maar het werkt des te beter. De spanningsopbouw is bij momenten meesterlijk, ook al omwille van de horrorelementen die flashbacks naar boven komen.

Een warm applaus ook voor de relatief onbekende acteurs, die zich schitterend van hun taken kwijten. Het was alleszins verfrissend te zien dat Zentropa ook nog andere acteurs in zijn stal heeft dan Mads Mikkelsen, Nikolaj Kaas of Ulrich Thomsen. ?Onbekende? steracteurs van dienst zijn bijvoorbeeld Bodnia (die u misschien al zag in Old Men In New Cars) in de rol van Simon en Christensen (die ook al in Susanne Biers laatste film speelde).

Zowel qua beeldvoering, portrettering, fotografie als qua muzikale omlijsting (vooral de hard rock schok) een zeer puike film uit Denemarken. Maar had u anders verwacht?

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de