Gun Crazy

Bart Tare, een wees die bij zijn oudere zus inwoont, is een goedaardige tiener met een gevaarlijke passie voor revolvers. Niemand beheerst het schieten als hij. Als kleine jongen schoot hij ooit een kuikentje neer en omdat hij achteraf zoveel wroeging kreeg, zou hij nooit of te nimmer een levend wezen kwaad kunnen doen. Toch wordt zijn passie een ongezonde obsessie, zozeer zelfs dat Bart een vuurwapen steelt en voor een paternalistische jeugdrechter komt die hem naar een heropvoedingsschool stuurt.

Jaren later pikt hij de draad terug op bij zijn jeugdvrienden. Ze gaan naar een carnavalesk circus waar de sterattractie opgebouwd is rond de speelse schutterskoningin Annie Laurie Starr. Degene die haar kan verslaan, verkrijgt $500. Bart neemt de uitdaging aan, wint de prijs en krijgt zelfs een job als haar kermiskompaan aangeboden. De chef, die een affaire heeft met Annie, ontslaat hen echter na een ruzie naar aanleiding van hun geflirt. Ze gaan er beiden vandoor en trouwen, maar al snel raakt hun geld op. De gulzige en ongeduldige Annie is tevens bijzonder manipulatief en het duurt niet lang voor ze hun eerste overval plegen. Ze zwerven doorheen de Verenigde Staten, maar ook het geld van kleine overvallen geraakt steeds sneller op en Annie wil steeds meer.

Zo zit het eerste halfuur van Joseph Lewis? magnum opus Gun Crazy in mekaar en wat volgt is een eclatante voorloper van Bonnie And Clyde, waar deze curieuze cultfilm ongetwijfeld een inspiratiebron voor is geweest. Het gekke gangsterduo Bart en Annie bezit wellicht niet dezelfde aantrekkingskracht als de notoire antihelden uit Arthur Penns prent, maar de subtiele seksuele ondertoon en de vermetele visuele vertelstijl maken van Gun Crazy een van de meest memorabele en meeslepende misdaadfilms van de jaren 1940. Bovendien bewijst Lewis met deze broeierige B-film dat een beperkt budget daarom nog geen kwalitatieve begrenzing hoeft te betekenen en betuigt hij dat less inderdaad more kan zijn.

De alternatieve titel (Deadly is the female) spreekt overigens klare taal over wie er aan de touwtjes trekt. In tegenstelling tot de ethisch bewuste en berouwvolle Bart is de furieuze femme fatale Annie vraatzuchtig, uitgekookt en genadeloos. De acteerprestaties zijn analoog met de persoonlijkheidsinvulling van de personages: John Dall komt soms saai en statisch over terwijl de energieke en provocerende Peggy Cummings de pannen van het dak speelt.

Hun animale en fatale roversromance wordt in beeld gebracht als een subversieve sneltrein richting verdoemenis. Het simpele scenario en de ietwat oppervlakkige karaktertekeningen worden op onthutsende wijze omgetoverd tot een sublieme suspensetrip. De grootste verdienste ligt dan ook zonder meer bij regisseur Lewis die de criminele catastrofe op een voor die tijd buitengewoon gedurfde en geraffineerde manier laat voltrekken. De synchrone hold-upscène gefilmd van op de achterbank van de vluchtauto moet voor de bioscoopgangers van de beat generation ongeziene cinema geweest zijn. Flarden van Jack Kerouacs ode aan een snel en losgeslagen leven schijnen onmiskenbaar door in Gun Crazy en daarmee is deze obscure cultfilm een trendsettende roadmovie avant la lettre.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de