Quando Sei Nato

Elke zichzelf respecterende filmfan stond twee jaar geleden beslist aan te schuiven voor het in twee delen vertoonde familie-epos La Meglio gioventù. Dit zes uur durende Italiaanse meesterwerkje zorgde in ons land maandenlang voor uitverkochte zalen (in de kleinere bioscopen die de film wouden vertonen). Van regisseur Marco Tullio Giordana werd nadien uiteraard veel verwacht, al was het de vraag hoe je de grandioos vertelde kroniek van een land en een familie kon overtreffen. Het drama Quando Sei Nato slaagt daar niet in, maar is niettemin een hartverscheurende prent geworden.

We maken kennis met Sandro, net nog geen puber en lid van een welstellende Italiaanse familie. Hij gaat met zijn vader en een vriend op vakantie met een zeiljacht. Aangezien de film in de eerste helft wat de allures van een realistische thriller heeft, zou het zonde zijn u te verklappen wat er tijdens de boottocht gebeurt, maar het zorgt wel voor een geloofwaardige brug naar de tweede helft van de film, die het lot van illegale vluchtelingen belicht. De confrontatie tussen de rijke westerlingen en de hoop en wanhoop van asielzoekers levert een emotionele film op.

Giordana weet wat dan ook wat vertellen is. Familiale relaties zijn duidelijk zijn ding en de portrettering van de vader-zoon-verhouding zorgt al meteen voor een pakkende herkenbaarheid. Sandro is een sociaal en verstandig kind en zijn ouders hebben het beste met hem voor. Door een scheiding te veroorzaken tussen mensen die elkaar dierbaar zijn, wordt meteen ook een klassiek verhaalthema aangeboord. Giordana houdt daarbij de toon sober en belet zo dat zijn prent een typische weekendfilm wordt. De scène waarin Sandro zijn dood ziet naderen, is zelfs een opdoffer van jewelste. Wie zelf een kind heeft ziet op dat moment wellicht zijn ergste nachtmerrie vormgegeven op het grote scherm. Door vervolgens in te haken op de keiharde actualiteit, creëert de cineast een contrast dat de film een heel andere, maar al even ontnuchterende weg opleidt. Sandro en zijn familie maakten al deel uit van een multiculturele samenleving, maar nu pas dringt het tot hen door wat dat impliceert. Het zal blijkbaar nog een generatie duren eer integratie echt een feit is.

Die doorzichtige constructie en de opdringerigheid van de boodschap zijn zowat de enige minpunten van deze krachtige prent. Giordana wil veel ineens vertellen, maar zijn boodschap is wél de moeite waard. Een klein jongetje dat de verraderlijkheid van de wereld leert kennen: u zal gegarandeerd breken. Quando Sei Nato is cinema met een gigantisch hart. Tijdens de aftiteling zonder muziek, verlaat u de zaal in stille verslagenheid.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de