Just Friends

The friend zone: Wij zijn vast niet de enige die er al eens een gebroken hart en een berg frustraties aan over hebben gehouden. Niets komt harder aan dan het wondermooie meisje van je dromen dat je "toch eerder als een broer ziet". Acteur Ryan Reynolds heeft dat duidelijk ook al eens meegemaakt en vroeg zich af waarom er nog zo weinig films zijn gemaakt over het onderwerp. Hij sprong dus meteen aan boord van friend zone flick Just Friends, geregisseerd door Roger Kumble (Cruel Intentions).

Just Friends begint in 1995. Chris (Reynolds), een wansmakelijk vette puber, wordt door zijn maatje Jamie (de altijd guitige Amy Smart) pardoes in de friend zone gedumpt. In shock springt hij op zijn fietsje en schreeuwt een citaat uit Bruce Springsteen's 'Thunder Road': It's a town full of losers, And I'm pulling out of here to win!. En kijk: tien jaar later rijft Chris bakken geld binnen als platenbedrijfyuppie in Los Angeles. Hij is ondertussen een kilo of tachtig afgevallen, ziet er Ryan Reynolds-achtig lekker uit en krijgt elk meisje waar hij zijn oog op laat vallen. Vlak voor Kerstmis belandt hij toevallig in New Jersey, waar zijn roots al 10 jaar aan het wegrotten zijn. Als hij daar Jamie opnieuw tegenkomt, ziet Chris zijn kans schoon: tijd om Jamie Palamino eindelijk in bed te krijgen.

Daarna is de film vertrokken voor dozijnen flauwe moppen, de obligatoire gore praat, een uit het niets komende voice over en alles wat je maar kan verwachten van de zoveelste tienerkomedie. Reynolds heeft maar één grappige gelaatsuitdrukking en die gaat mee ten onder met het voor de rest compleet overtrokken smoelenwerk. Subtiliteit is duidelijk niet aan deze film besteed. Amy Smart mag dan wel schattig zijn, met acteren heeft ze nog altijd de grootste moeite. Ze gaat niet eens topless!. Elk personage (die moeder!) is afschrikwekkend oppervlakkig en hebben we al elvendertig keer gezien in eerder soortgelijk schroot. Alleen Anna 'Scary Movie' Faris weet er nog raad mee. Dan zijn er ook nog de clichés, die de film niet alleen hypervoorspelbaar maken, maar dan op zo'n irriterende manier dat er zelfs niet meer te genieten valt van de schaarse grappige momenten. Die zijn er immers wel, ze worden alleen overschaduwd door de karrenvracht aan volledig overdreven gags, die richting noch doel weten te vinden.

Het op zich al infantiel simpele script hapert trouwens nog verschillende keren. Personages veranderen om de haverklap van persoonlijkheid om het hele zootje recht te trekken, tevergeefs. Subplots die eerst het verhaal aantrekkelijker moeten maken worden gewoon vergeten, andere met een vingerknip overboord gegooid. Het zou ons niet verbazen als scenarist Adam Davis dit script op een kwartier tijd bij elkaar heeft geschreven: net nadat hij werd afgewimpeld door zijn blonde droom, net op tijd klaar voor het avondeten. Zelfs voor het filmgenre waarvan American Pie de kwaliteitsnorm vastlegde, is Just Friends behoorlijk slecht. Links laten liggen dus, en die geheime crush gewoon eens goed binnendoen.

Mathieu Dams Helemaal (niet) akkoord? Lees de