Suspect

Met Kassablanka, een eerlijk verteld drama over een interraciale romance, leverden de Vlaamse filmmakers Guy Lee Thys en Ivan Boeckmans in 2002 niet alleen een redelijk geslaagde film af, ze boorden ook een actueel onderwerp aan dat nog maar weinig andere Belgische cineasten hadden gebruikt. Het commercieel bevredigende succes van de film en de aanmoedigingen van de pers hebben ervoor gezorgd dat Thys en Boeckmans hun volgende film met een groter budget en een bekendere cast konden inblikken.

Gene Bervoets kruipt in Suspect in de huid van Rob De Koster, een modale Vlaming met een gezin, een hypotheek en een neiging tot klagen. Vooral zijn stiefdochter Sandy, een typische tiener met slechte manieren, werkt hem af en toe op de zenuwen, maar vrouwlief Nell houdt het gezin, waaronder ook nog de mentaal gehandicapte tienerzoon Jimmy, vakkundig samen. Wanneer Rob de stokoude hond van het gezin laat inslapen, slaat Sandy tilt. Opgehitst door een al te fanatieke sociaal assistente, beschuldigt ze Rob van ongewenste intimiteiten. Het gezin raakt verscheurd en Rob ziet zijn leven in elkaar storten.

Dit vakkundig in beeld gebrachte drama heeft zijn gebreken. Zoals bij elke Vlaamse film is het gevaar voor overacting en slechte dramatiek reëel. Ook ?Suspect? lijdt hier en daar onder een onevenwichtige vertelstructuur, inclusief voorspelbaarheden. Zo is van in het begin duidelijk welke van Robs gedragspatronen later belastend zullen zijn. De omgang met zijn secretaresse, een opmerking over de schoonheid van een 13-jarig meisje, Sandy?s slipje dat op een verkeerde plek belandt, etcetera. Het wordt allemaal wat te nadrukkelijk gepresenteerd. Bovendien wordt dit behoorlijk realistische verhaal wat ontkracht door de sociaal assistente op te voeren als een halve psychote, wat doet denken aan typische Amerikaanse stalkerfilms.

Daar tegenover staat dat het niet zo vergezochte gegeven genuanceerd, plausibel en dankzij overwegend sterk acteerwerk, ook boeiend uitgewerkt is. Er zijn de onvermijdelijke zedenprekers, de roddelende plaveien, de persmuskieten en de fascistische onderzoeksrechters die het verhaal op realistische wijze kleuren. Bovendien voegt men er een familiale geschiedenis aan toe (met muzikant Daan die als de vader van Sandy opduikt in de flashbacks), die de psychologische uitdieping vergroot. En natuurlijk is er de vraag of Rob nu schuldig is of niet, wat de spanning dan weer ten goede komt en zelfs een verrassende onthulling oplevert. Het sober einde en de frisse soundtrack van Daan maken de bevrediging compleet.

Bervoets weet een genuanceerd hoofdpersonage neer te zetten, dat je als kijker nooit haat maar ook niet aardig vindt. Dat Rob niet eens zo?n sympathieke man is, en het de kijker daardoor maar niet lukt een standpunt in te nemen, illustreert bovendien prachtig hoe gevaarlijk bevooroordeeld denken wel is. Daar tegenover is er de uitmuntende prestatie van Karlijn Sileghem als de moeder. De actrice uit ?Het Peulengaleis? en ?Nefast voor de Feestvreugde? krijgt hier voor het eerst een zeer ruim speelveld en benut die vrijheid op schitterende wijze. Zij bouwt bijna op haar eentje de emotionele dimensie van dit verhaal uit.

Vlaamse films vallen makkelijk uit te lachen -herbekijk gerust Verheyens Alias of Ellektra van Rudolf Mestdagh- en zwartkijkers zouden de gebreken van Suspect moeiteloos kunnen uitvergroten. Maar gezien de staat van het Belgische (en dan vooral Vlaamse) filmlandschap, willen wij alleen maar duimen voor deze onderhoudende en goed gebrachte film.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de