Life is a Miracle

Kusturica?s zevende prent brengt eigenlijk niets nieuws onder de zon. Ook dit keer krijgen we ? zoals we van de Bosniër gewoon zijn ? de vertrouwde mix van burleske karikaturen, groteske decors, absurde situaties en hectische toestanden. Cokesnuivende malafide figuren, beestenboel en geflipte operazangeres incluis.

We schrijven 1992, de burgeroorlog in Bosnië-Herzegovina. De spoorwegarbeider Luka verliest zijn vrouw aan een instelling en zijn zoon aan krijgsgevangenschap. De bakermat van een nieuwe romance wordt gelegd wanneer hij het moslimmeisje Sabaha ontmoet.

Hoewel het verhaal eerder een somber thema lijkt aan te snijden, bruist de film net van de levensvreugde. De oorlog speelt zich dan ook voornamelijk op de achtergrond af en krijgt zo nu en dan waar nodig de aandacht. De boodschap is voornamelijk dat liefde alles overwint. Dit reusachtig cliché roept bij ons spontaan enig wantrouwen op. Laat het verliefd stel bovendien tot twee verschillende volkeren behoren die elkaar niet kunnen zien of ruiken, en je krijgt mits de verkeerde aanpak een melige flutfilm van formaat. Het blijft gelukkig allemaal binnen de perken. Soms wordt het er iets te dik opgesmeerd, maar de regisseur grijpt tijdig in en overleeft zo maar nipt zijn dans op het slappe koord. Volgende keer toch voor alle zekerheid dat vangnet uitspannen.

Zo onrustig als het verhaal is ook de camera. Kusturica regisseert zeer vlot: het beeld staat bijna nooit stil met een zeer levendige film als resultaat. Het prachtige landschap, in verschillende seizoensjasjes, helpt enorm bij de visuele aantrekkingskracht van deze film.

Tot zover de loftrompet, want het werd ons al snel duidelijk dat de regisseur opnieuw veel te veel wil vertellen, met een onnodig lange film als resultaat, vol oeverloos uitgesponnen scènes die nergens heen lijken te gaan. Halverwege begin je dan ook ongemakkelijk op je zitje te schuiven. Bovendien bekruipt je meer dan eens het gevoel dat je naar een licht gewijzigde herhaling van het overigens uitstekende Black Cat, White Cat zit te kijken. Als Kustu geen aap met één kunstje wil worden, zal hij het volgende keer over een volledig andere boeg moeten gooien.

Rob Molenbruch Helemaal (niet) akkoord? Lees de