The Matrix Revolutions

In 1999 werd de filmwereld opgeschrikt door een ware revolutie. Ene John Gaeta had immers na een heleboel geëxperimenteer een nieuwe techniek uitgedokterd om vooral actiescènes op een verbluffende wijze in beeld te brengen. Bovendien werden deze adembenemende 'slo-mo' scènes ingebed in de wonderbaarlijke fantasiewereld van de gebroeders Wachowski. Het resultaat was de grensverleggende film Matrix. De hoofdrolspelers Keanu Reeves, Laurence Fishburne en Carrie-Anne Moss werden plotsklaps heuse supersterren. Even bevonden we ons in een droomwereld, maar midden 2003 werden we abrupt wakkergeschud.

In Matrix Reloaded bleef er nog bitter weinig over van de 'originele' fantasiewereld van de Wachowski's en konden enkel de fenomenale achtervolgingsscène en de gecomputeriseerde 'Burly Brawl' voor wat opschudding zorgen. Nochtans had producer Joel Silver ons plechtig beloofd dat Matrix Reloaded een nieuwe standaard zou neerzetten, die eigenlijk nooit meer zou geëvenaard worden. Het was dan ook vrij merkwaardig dat Silver zich van de dooie hield bij de release van het derde, 'epische' (volgens de persmap) en laatste deel van de Matrix-trilogie: 'Matrix Revolutions'. Maar daar komen we zo meteen nog op terug.

Even recapituleren dan. Neo (Reeves), alias 'The One', wordt door Morpheus (Fishburne) naar voor geschoven als de Messias, de man die de mensheid zal redden uit de klauwen van de machines. Neo heeft echter in het tweede deel ontdekt dat hij ook maar een programma is van het systeem. Van één ding is hij echter wel zeker, namelijk zijn liefde voor Trinity (Moss). En daar draait vooral het derde deel rond: liefde. Terwijl Neo op de ziekenboeg ligt in comateuze toestand (was dat eigenlijk niet zo gedurende de drie films ?) bereiken de 'Sentinels' in een moordend tempo de hoofdstad van het verzet: Zion. De mensheid staat op de rand van de afgrond en er is slechts één persoon die hen kan redden: Neo. Maar, terwijl de machines steeds sterker en talrijker worden, slagen ze er net zoals Neo, niet in, om het programma Smith (Weaving) te elimineren. Alles wijst erop dat het tot een finale tweestrijd zal komen tussen Neo en Smith..

De die-hard Matrix-fans zullen het niet graag horen, maar het derde deel van de Matrix-trilogie sucks. Vanaf het begin is meteen duidelijk dat we hier eigenlijk met een doordeweeks B-sci-fi-filmpje te maken hebben. Zeker als we 'Revolutions' vergelijken met het eerste deel. Eigenlijk zijn de Wachowski's sinds deel 1 steeds dieper weggezakt in hun eigen drijfzand. Terwijl 'The Matrix' visueel en scenario-technisch een superbe film was, blijft er in 'Revolutions' totaal niets meer over van de 'grensverleggende' cinema uit deel 1. Terwijl de personages in deel 1 nog een beetje diepgang hadden, vormen ze nu enkel kartonnen decorstukken, die enkel dienst doen als schietschijven voor de 'spermatozoïde-achtige' Sentinels. De dialogen van 'Revolutions' zijn ronduit achwekkend en brengen ons totaal niets bij. Over de acteerprestaties gaan we wijselijk zwijgen, want die waren er eigenlijk helemaal niet. De film is feitelijk een verlengstuk van het bijbehorende videogame 'Enter the Matrix' en terwijl Keanu de spilfiguur is van het hele gebeuren, krijgt hij maar bitter weinig screentime in Matrix 3. Nu is dus ook meteen duidelijk waarom Silver wijselijk zijn smoel heeft gehouden. 'Matrix Revolutions' is allesbehalve episch, maar de 'Matrix'-franchise is dat natuurlijk wel..

Terwijl eigenlijk enkel 'The Matrix' een vermelding waardig is in het Grote Boek van de Filmgeschiedenis, zullen vooral Reloaded en 'Revolutions' (economisch gezien) met de pluimen gaan lopen. Met 735 miljoen dollar is 'Reloaded' immers de absolute leider in de box office van 2003. Daarnaast is het nu al de 10 de film ooit op het gebied van opbrengsten en is het de eerste film die in slechts één weekend 100 miljoen dollar in het laadje bracht. 'Revolutions' wacht waarschijnlijk een zelfde toekomst...En er is zelfs een opening voor een vierde deel...

Sven Van Beirs Helemaal (niet) akkoord? Lees de