Die Hard 4.0

Genre: Actie | Duur: 2u07 | 2007 | Release: 4 Juli 2007 | Land: VS | Regie: Len Wiseman | Cast: Maggie Q, Justin Long, Timothy Olyphant, Bruce Willis

Sorry pa, hoe hard je ook je best deed, onze grootste jeugdheld zal wel altijd John McClane blijven. De stoïcijnse cool waarmee hij scherpe oneliners debiteerde, zijn in bloed gedrenkte onderlijfje, de Yippie-Ka Yay zinsnede: jazeker, inzake jeugdsentiment vormt John McClane een verdienstelijke tweede, na de Teenage Mutant Ninja Turtles. In feite was Die Hard een product van de eighties : schurken met de diepgang van een plas water, homofobe en racistische uitspattingen, patriottistisch heldendom en foute kapsels: allemaal stond het ten dienste van het ouderwetse filmplezier. De tijden zijn echter veranderd: het nieuwe decennium werd getekend door 9/11 en we krijgen nu ook af te rekenen met de meest abstracte vorm van terrorisme: terreur via het internet.

 

In dit vierde deel van de franchise krijgt John McClane de opdracht de hacker Matt Farrell uit de klauwen van de terroristen te houden. De schurken hebben het ditmaal gemunt op informatica- en elektriciteitsnetwerken en willen zo de volledige Amerikaanse economie platleggen. Het is aan McClane om de aanslag te verijdelen en wederom kogelregens te trotseren. Waar John McClane in de eerste Die Hard het gezicht was van de Amerikaanse, door pulptelevisie en fastfood gevoedde massacultuur en het aldus hoorde op te nemen tegen de zogenaamde 'hogere' Europese cultuur, is het duel ditmaal van andere aard: de gesofistikeerde, digitale kennis van de internettechneuten tegenover analoge spierkracht.

En zo biedt Die Hard 4.0 wat te verwachten viel: Willis is niets van zijn droge nonchalance verloren, de actiescènes pompen de adrenaline alle richtingen uit en regisseur Len Wiseman (Underworld) regisseert met dezelfde ironische flair waar de eerste drie delen in uitblonken. Natuurlijk is het allemaal ver gezocht, ongeloofwaardig en opgetrokken uit puur Amerikaans machoïsme, maar voor een keer zien wij daar geen graten in: Die Hard 4.0 is een film die niet pretendeert meer te zijn dan een duizelingwekkende rollercoaster waar kogels en helikopters in het rond suizen. De poging om de beproefde formule te enten op het filmlexicon van de 21ste eeuw is niet altijd even geslaagd (de nodeloos gecompliceerde plot slaat als een tang op een varken), maar gelukkig weet Wiseman uit te pakken met een aantal testosteronopwekkende scènes: Willis die zich waagt aan een rondje bitchslapping met Maggie Q is nu al het strafste gevecht dat u dit jaar op het witte doek zult aantreffen.

Die Hard 4.0 is een film die niet pretendeert meer te zijn dan een duizelingwekkende rollercoaster waar kogels en helikopters in het rond suizen.

Op allerlei internetfora gonsden al verontwaardigende commentaren over de PG-13 restrictie waarmee deze prent gebrandmerkt werd, maar laat dat de pret niet drukken want in feite is dit label niet meer dan een storm in een glas water. Die Hard 4.0 is een koortsige jongensdroom die u het best verorbert met een pak popcorn op de schoot en waarbij u al Yippie-Ka Yay scanderend de cinemazaal zal verlaten.

Sven De Hondt Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

John McClane saves the day, deel IV.