After the Wedding

Hoezeer we op de redactie ook fan zijn van Susanne Bier (Open Hearts, Brødre en zelfs het lichtjes irritante Once in a Lifetime), haar laatste is toch een klein gedrocht.

Met After the Wedding wil Bier haar gave voor het microdrama in een ruimer kader van menselijke goedheid inpassen. Die strategie had ze in Brødre al proberen toe te passen, maar toen was ze nog zo slim om hoogdravend moralisme en een Grotere Boodschap achterwege te laten. Hier neemt ze het hartstochtelijk op voor Jacob (Mikkelsen, die je vooral zal kennen als Le Chiffre in de laatste Bond, maar die vooral potten brak in Adam's Apples), die in India een project op poten heeft gezet om arme weeskindjes een bed en een pot pap te verschaffen. Het ontbreekt hem echter aan financiële middelen, en daar komt Jörgen (een naar Kopenhagen uitgeweken Zweed) om het hoekje piepen. Jacob reist naar Denemarken, maar zijn bezoek heeft vooral emotionele drama's ten gevolge.

Het eerste kleine half uur van de film gaat volledig de mist in: prachtige muziek (Sigur Rós' #1 Vaka) wordt volledig fout en contextloos op de verkeerde beelden geplakt. Mikkelsen weet geen raad met de hoge Indische temperaturen en zijn verplaatsing naar de Deense hoofdstad (die wél magistraal enigmatisch en respectvol in beeld is gebracht) bezorgt hem nog meer problemen. Als Fremdkörper van dienst merkt hij al snel dat hij niet de enige is die niet in het plaatje past: Jörgen loopt als zieke zakenman ook verloren in zijn zelf gereconstrueerd leventje en yuppie Christian weet niet waar zijn hoofd staat. Knudsen (Dogme-bekende, aangezien ze al in Mifune en Old, New, Borrowed and Blue meedeed) redt de eer nog wat, maar wonderen verrichten kan ze helaas niet.

Bij meer dan goede bedoelingen -de rijken die dan toch een hart van goud zouden hebben- blijft het niet. Het bijna-gebrek aan Deense vlaggen in de film bewijst misschien nog het best dat Bier er niet echt bij was deze keer. Dan nog kan Denemarkens grootste stad zo mooi gefotografeerd zijn, verder dan wat Dogme-clichés (familiefeestjes waar grote geheimen onthuld worden en heel wat trappenscènes) geraakt After the Wedding niet. Nochtans begon de Kopenhagensequens met een mooie verwijzing naar Von Triers Riget - The Kingdom ("Je kan op een heldere dag Zweden zien vanaf hier... Mocht je dat al willen."). Maar als je het enkel daarvoor moet doen, dan is het een lange rit.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de