K-Pax

Een grote dosis scepsis is mooi meegenomen voor een filmrecensent. Zo waren wij in het verleden iets te enthousiast overTeam Spirit, Liam en Ordinary Decent Criminal. Al schuifelvoetend kwamen wij nadien op onze mening terug. Immers: een ster moet je verdienen. 'K-Pax' is ons vierde twijfelgeval. Als u zo depressief bent als Hugo Camps op een kerkhof in de herfst, u op de Bond Zonder Naam kickt en 'De celestijnse Belofte' van James Redfield hét boek van de vorige eeuw vindt, gaat u ongetwijfeld kicken op dit filmpje. Kicken van hier tot Saturnus. De rest van de mensheid kan zich in het beste geval laven aan de acteerprestaties van Kevin Spacey en Jeff Bridges.

New York. Op de luchthaven ziet een zwerver een zonderling figuur. Prot (Kevin Spacey) beweert afkomstig te zijn van de planeet K-Pax. Hij wordt meteen doorverwezen naar een psychiatrisch ziekenhuis alwaar psychiater Mark Powell (Jeff Bridges) zich zwaar begint te interesseren voor hem. Prot is zo overtuigend in zijn waan, weet bovendien van sterrenbeelden die enkel gekend zijn bij gerenommeerde astronomen, dat zelfs de medische staf begint te twijfelen.

Al snel raakt Prot ongemeen populair bij de overige psychiatrische patiënten, geeft hij hun hoop en -belangrijker- kan hij één van hen terug meenemen naar zijn mysterieuze planeet. Ook bij Powell raakt Prot enkele gevoelige snaren. Is een familie niet het belangrijkste ter wereld? En zou hij niet beter het contact met zijn oudste zoon herstellen?

Prot kondigt aan op 27 juli te zullen terugkeren. Dan is hij precies vijf jaar op aarde. Powell vermoedt dat de patiënt vijf jaar geleden een hevig trauma opliep. Met regressietherapie brengt hij Prot onder hypnose. Een race tegen de klok kan beginnen. Is Prot een echte alien of een zwaar getraumatiseerde schizofreen?

Het begin van 'K-Pax' knipoogt duidelijk naar 'Starman', die heerlijke science-fictionprent waar een verdwaasde Jeff Bridges zich aardse gewoontes eigen probeerde te maken. Je raakt al iets sceptischer als Prot in het ziekenhuis belandt. Wij hebben het niet zo begrepen op Jezusachtige verschijningen die chronisch depressieve patiënten mits eenvoudige opdrachten ("Find the bluebird and you will find happiness") Lazarusgewijs opknappen. Het einde, alhoewel te lang uitgesponnen, intrigeert echter weer: je raakt steeds benieuwder of Prot nu een echte alien of een uitmuntend fantast is.

Edoch. Desalniettemin. De affiche belooft je een heel nieuwe kijk op dit ondermaanse bestaan. Hmm. Een grotere boodschap als 'Carpe Diem' konden wij er niet uit destilleren. Neen, 'K-Pax' is zo'n typische Hollywoodfilm, genre 'Awakenings', die je intraveneus hoop wil geven en je er met een breekijzer een staalbetonnen moraal inramt. Intrigerend begin en einde. Goed acteerspel van Jeff Bridges en Kevin Spacey. Geen grootse film. Behalve natuurlijk voor fans van 'De Celestijnse Belofte'.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de