Blow

Genre: Actie | Duur: 2u02 | 2001 | Release: 3 Oktober 2001 | Land: VS | Regie: Ted Demme | Cast: Johnny Depp, Penélope Cruz, Franka Potente, Rachel Griffiths, Ray Liotta, Jordi Mollà, Cliff Curtis

De makers van Blow hadden eigenlijk nog weinig kans een betere film over drugsmokkel te maken dan het eerder dit jaar verschenen Traffic. De enige troef die ze nog op tafel konden gooien was de aanwezigheid van een handjevol vrij goeie acteurs, onder leiding van de altijd sterke Johnny Depp. Maar die troef wordt niet uitgespeeld. Blow is dan ook verre van een interessante film geworden.

De oorzaak is in de eerste plaats het oppervlakkig scenario. De waargebeurde belevenissen van ene George Jung, een knaap die uit onvrede over de armoede tijdens zijn jeugdjaren, besluit maar eens flink marihuana, en later cocaïne, te gaan dealen, worden gereduceerd tot een aantal korte, los van elkaar staande gebeurtenissen, zonder climax, spanning of humor.

De kern van het probleem is natuurlijk dat de tegenslagen en de schaarse momenten van glorie in George's leven nauwelijks interessanter zijn dan een verfilming van het leven van pakweg de bakker op de hoek of de plaatselijke schoolmeester. Op geen enkel moment in zijn leven heeft Jung iets opzienbarends of belangrijk gedaan. Integendeel, zijn leven is een aaneenschakeling van mislukkingen en ontgoochelingen. 

Regisseur Ted Demme had misschien nog zijn voordeel kunnen halen uit het feit dat George's 'carrière' zich ontwikkelde in de jaren'70, wat bv. van Boogie Nights zo'n voltreffer maakte. De belichting en fotografie lijken dat eerst wel te bevestigen, want Blow lijkt bij momenten een authentieke jaren '70-prent, maar na een kwartier heb je dat ook wel gehad en blijft alleen een letterlijk erg lelijke film over, waardoor Blow dan helaas al vlug verstrandt in een B-filmpje. De toetakeling van de acteurs, met voornamelijk afschuwelijke pruiken, moet dan weer het voorbij gaan van de tijd suggereren. Bovendien komt Demme daar in conflict met die eerdergenoemde troef, de casting. Johnny Depp begint nu wel stilaan te oud te worden om een 25-jarige te spelen (hij is in werkelijkheid 38!), maar is als pakweg 45-jarige, op het eind van de film, ook volstrekt ongeloofwaardig. Toppunt is wel de leeftijd van de acteurs die George's ouders vertolken. Ray Liotta is in werkelijkheid slechts 8 jaar ouder dan Depp, en Rachel Griffiths is zelfs 5 jaar jonger.

Penelope Crùz krijgt een vrij onbelangrijk personage en is maar beperkt aanwezig in het verhaal. Ze weet er ook niet meer van te maken dan wat op papier stond. De enige actrice die zich hier staande houdt is dan verrassend genoeg de Duitse Franka Potente, die we kennen uit Lola Rennt

Weinig creatief verfilmde levensloop van een oninteressant iemand

Het rommelige Blow weet de hoge verwachtingen niet waar te maken. Niet meteen een draak van een film te noemen, maar wel een totaal ongeïnspireerd en zonder veel creativiteit gedraaid ding over een totaal oninteressant persoon.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

George wil het criminele leven opgeven, maar belandt daardoor in de armoede. Dit kan zijn vrouw niet aan en er volgt een scheiding. Om zijn dochter te kunnen blijven zien, besluit hij nog één keer een grote deal te sluiten. Hij wordt er echter ingeluisd door een oude vriend, en belandt achter tralies. Een aantal jaar later blijkt hij zelfs aan waanvoorstellingen te lijden. De film eindigt met een macaber beeld van de echte Jung, die veel weg heeft van een zombie.