Woman on Top

Laten we beginnen met de waarschuwing dat Woman on Top een sprookje is. Het begint werkelijk met "Er was eens...". Alle sexmaniakken en geilaards kunnen dus nu al wegklikken, want veel bloot krijgt de kijker niet te zien.

Er was dus eens de mooie Brazilliaanse Isabella (gespeeld door de Spaanse actrice Penelope Cruz), die ongelooflijk goed kan koken. Dit doet ze in het restaurant van haar echtgenoot Toninho. Deze zingt voor de klanten en werkt zelf blijkbaar niet te hard.

Isabella verwierf haar gave om heerlijk te koken - en daar wordt het hoe langer hoe meer een kinderfilm - van de zeegodin, omdat ze last heeft van "bewegingsziekte". Deze ziekte wordt afgebeeld als het misselijk worden van elke soort beweging, tenzij men zelf het heft in handen neemt. Dit geeft dus problemen bij autorijden, de lift nemen, maar vooral bij het vrijen. Isabella moet blijkbaar zelf de beweging controleren en wordt dan ook de Woman on top.

Haar macho-echtgenoot wil de liefde ook wel eens op een andere manier bedrijven en gaat op een nacht bij de buurvrouw "spelen". Isabella betrapt hen en verhuist naar San Fransisco om haar man te vergeten. Ze kan er inwonen bij een (travestiete) vriendin en kookles geven in een restaurant. Door het enorme succes van haar lessen wordt ze ondekt door Tv-producer Cliff. Deze is smoorverliefd en geeft haar een eigen televisieprogramma.

Toninho, die zijn vrouw terug wil, komt haar achterna en dringt zelfs de studio binnen. Zijn zangtalent wordt opgemerkt en ook hij wordt een deel van het kookprogramma. Zal hij haar terug voor zich kunnen winnen of niet? Daar draait dus de hele film rond. Het antwoord leest u trouwens in de spoiler..

Alles wordt zo sprookjesachtig in beeld gebracht dat het een overladen indruk geeft. Bovendien was ik niet echt onder de indruk van de Spaanse schone (Cruz) zodat de overdreven aandacht voor dat ene personage soms vervelend begon te worden. Wie natuurlijk niet meer verwacht dan mooie heldere kleuren, Brazilliaanse muziek, mooie mensen, een eenvoudig liefdesverhaal, kookles zonder inhoud, een simplistische afschildering van godsdienstige rituelen en een heel klein beetje humor, zal dit een schitterende film vinden. Voor mij is het een leeg en luchtig geheel dat enkel goed oogt.

Tim Somers Helemaal (niet) akkoord? Lees de