A Man Apart

Als onze hoofdredacteur één acteur zou mogen kiezen om eigenhandig met een bazooka van het scherm te blazen, dan zou hij niet lang hoeven na te denken. We hebben het hier uiteraard over Vin Diesel, de spierbundel die Arnie, Sly en onze eigenste Jean-Claude naar het rijk der voorbijgestreefde actiehelden verbannen heeft. U zal zich afvragen waarom onze hoofdredacteur het van Diesel zo op zijn zenuwen krijgt. Zelf hebben wij het ook nog niet helemaal begrepen. Is het Diesel's olijke grijns, zijn kale kop, zijn brede schouders, zijn krachtige biceps, zijn testosteroneske one-liners, of misschien zijn stem die zich qua toonhoogte op een lager niveau bevindt dan de borsten van Mieke Vogels? (nvdr: neem van deze zes eigenschappen telkens het absolute tegengestelde en u kan zich onze hoofdredacteur perfect voorstellen...) Of is het misschien het concept van de hersenloze, ongebreideld van macho-taal en ontploffingen doorspekte actieprenten waar Diesel een patent op heeft, zoals xXx en The Fast and the Furious, dat hem zo tegen de borst stuit? Enfin, zelf hebben wij Diesel tot nu toe best wel te pruimen gevonden (een zéér riskant standpunt op de K.U.T. redactie), maar daar is sinds het bekijken van A Man Apart sterk verandering in gekomen.

Diesel kruipt in de huid van Sean Vetter, een DEA agent die samen met zijn maatje Demetrius Hicks (Larenz Tate) zijn uiterste best doet om de VS zo drugsvrij mogelijk te houden. Al zeven jaar maken ze jacht op Guillermo 'Memo' Lucero, een steenrijke drugsbaron die de cocaïnesmokkel tussen Mexico en de VS controleert. Wanneer ze erin slagen om hem te arresteren, denken ze dat ze vangst van hun leven hebben gedaan. Maar het draait helemaal anders uit: eens Lucero achter de tralies zit, wordt zijn plaats ingenomen door een onbekende, duistere figuur met de schuilnaam Diablo, die nog wreder en gevaarlijker blijkt te zijn dan zijn voorganger. Als eerste wapenfeit stuurt Diablo zijn mannen op Vetter af om hem voorgoed uit te schakelen. Vetter's huis wordt aan flarden geschoten en zijn vrouw vermoord, maar zelf weet hij te ontkomen. Om de jacht op Diablo te ontketenen, gooit hij het op een akkoordje met Lucero. Diens belangrijkste advies luidt: "To catch a monster, you must become a monster."

Zoveel monsters, dat moet wel een draak van een film opleveren. Et voilà: de flinterdunne plot hangt met haken en ogen aan mekaar, de personages zijn vervaardigd van gerecycleerd bordkarton, de dialogen zijn bedroevend slecht en de clichés spatten van het scherm af. Voeg daarbij de incoherente, hyperkinetische regie van F. Gary Gray (bekend van Set it Off en The Negotiator. Waar zou die F. trouwens voor staan? Wij hebben alvast een paar ideëen..) en u begrijpt meteen waarom A Man Apart een miskleun van formaat mag genoemd worden. Een lamlendige kruising tussen Death Wish en Blow.

En dan hebben we het nog niet eens over Diesel gehad. Onze onoverwinnelijke superheld is eigenlijk compleet miscast. Wie krijgt het nu in zijn hoofd om Diesel de rol aan te bieden van diepbedroefde, op de rand van de depressie wankelende weduwnaar? Dat resulteert in scènes waarin Diesel -onverzorgd ringbaardje, peuk in de mond, whisky bij de hand- met bolle ogen naar de zee zit te turen en volzinnen debiteert zoals: "I know that you are with me in spirit but I still miss you". Verdere commentaar lijkt ons overbodig.

Een goede raad, Vin. Beperk je tot waar je goed in bent: het neerzetten van ééndimensionale personages en het afsteken van coole one-liners in films die zó bij de haren getrokken zijn dat we ze nog beginnen te appreciëren. In dat verband is het bijzonder jammer dat Diesel niet op de affiche prijkt van 2 Fast 2 Furious. Wat een gemiste kans, godverdomme! En zeggen dat onze hoofdredacteur speciaal ter gelegenheid daarvan de ophanging van zijn uitgebouwde Ford Ka met 20 cm heeft verlaagd, zijn uitlaat met 10 cm verbreed, kuipzetels en boxen van 2 x 300 Watt geïnstalleerd, ultra-brede banden met aluminium velgen geplaatst, een spoiler van jewelste op zijn kofferbak en een Knightrider-lampje op zijne capot gemonteerd, en zijn benzinetank gevuld met heel licht ontvlambare naft van bij de Irakees om de hoek.

Pol Van Achter Helemaal (niet) akkoord? Lees de