Junebug

Hoewel Hollywood de independent film definitief omarmd lijkt te hebben, gaat het in de meeste gevallen eigenlijk niet meer om echt onafhankelijke prenten. Films als Capote, Good Night, and Good Luck en Crash staan weliswaar ver van de blitse formulefilms die doorgaans van de Amerikaanse band rollen, ze zijn wel gemaakt met de steun van een grote filmstudio. Met Junebug verschijnt nog eens een echt onafhankelijke, kleinschalige Amerikaanse film.

Het verhaal draait om Madeleine en George, een highbrow koppel uit Chicago dat naar North Carolina reist voor Madeleine's werk als kunsthandelaar. Ze koppelen er meteen een bezoek aan George's familie aan, die Madeleine nog nooit ontmoet heeft. De botsing van twee culturen zorgt er echter voor dat het een bewogen bezoek wordt.

Debuterend regisseur Morrison heeft van scenarist Angus MacLachlan een mooi inzichtelijk verhaal gekregen dat geen grootse drama's bevat, maar genuanceerde observaties van doodgewone mensen. Positief daaraan is dat de burgerlijkheid en kleingeestigheid van de zuiderlingen realistisch, maar zeker niet negatief wordt voorgesteld. Hoewel George's moeder bijvoorbeeld bijzonder irritant is, laat het verhaal haar eerlijk aan bod komen. Geen clichés dus, maar een bitterzoete kijk op de verstoring van huiselijkheid, waarin de personages hun goede bedoelingen niet uitgesproken krijgen.

Het handvol goede acteurs krijgt dan ook mooie rollen voorgeschoteld. Davidtz is sterk als koele stadsvrouw die onbewust als katalysator functioneert, terwijl McKenzie als de norse Johnny bewijst na The O.C klaar te zijn voor meer. Celia Weston, die de moeder speelt, kent u als bijrolactrice uit bijvoorbeeld The Village, Far From Heaven en In the Bedroom. Glamour straalt ze geenszins uit, maar als actrice staat ze er. En dan is er Ashley, de zwangere vriendin van George's broer. Actrice Amy Adams (Catch Me if You Can) kan zich uitleven in wat de minst diepgaande, maar wel meest levendige en aandoenlijke rol is. Ze won er op Sundance al een prijs mee en een heel jaar vol prijzen later, ook nog een Oscarnominatie. Haar carrière is gelanceerd.

Morrison filmt trefzeker en met oog voor detail, maar soms ook slordig en goedkoop - wat nu eenmaal inherent is aan de onafhankelijke industrie. Dialogen laten verder lopen over een volgende scène, is echter een stijltruc die de film aan natuurlijkheid doet winnen. Junebug benadert daardoor hier en daar een documentaire stijl en gezien zijn 'leven-zoals-het-is'-thema, is dat een prima keuze. Een zeer eenvoudige, maar boeiende prent is het resultaat.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de