The Best of Dorien B.

Genre: Tragikomedie | Duur: 1u47 | 2019 | Release: 11 September 2019 | Land: België | Regie: Anke Blondé | Cast: Kim Snauwaert, Jelle De Beule, Katelijne Verbeke, Dirk Van Dijck, Wine Dierickx, Robrecht Vanden Thoren, Peter De Graef

The Best of Dorien B.  is sinds zijn debuut aan een vermeldenswaardige triomftocht bezig langs allerlei (niet meteen relevante) filmfestivals. Deze tragikomedie, het langspeelfilmdebuut van Anke Blondé, kan best geslaagd genoemd worden maar we vragen ons toch af of het applaus waarop de film in o.a. Ierland, Polen, Italië en Roemenië onthaald werd, niet buitenproportioneel is. 

Deze tragikomedie ontstond in het hoofd van regisseur Blondé toen ze zelf als dertiger ondervond dat er veel van haar verwacht werd en er zich een soort van identiteitscrisis opdrong. Van daaruit groeide het authentiek aandoende relaas van Dorien, die het verlammende effect ervaart van de eisen die aan haar gesteld worden als partner, moeder, minnares, dochter en dierenarts. Haar ontrouwe echtgenoot, haar kibbelende ouders, haar twee zonen en een oud-klasgenoot stellen haar op de proef, en dan komen daar nog kopzorgen bij om haar werk en gezondheid. 

Dit vrij pure gegeven speelt op herkenbaarheid en weet kleine, banale zaken betekenis te geven. Toch kan dit luchtige vrouwenportret zich niet helemaal losmaken van het etiket 'huis- tuin- en keukendrama'. Vooral de inmenging van de doorwinterde scenarist Jean-Claude Van Rijckeghem (Aanrijding in Moscou, Meisjes, Man zkt Vrouw, Adem, Brasserie Romantiek) komt de film niet ten goede. De eenvoud en echtheid van het basisgeven wordt in een kenmerkende formule gegoten, een berekende en intussen zelfs al te klassieke afwisseling van drama en humor, met personages die schipperen tussen echtheid en het stereotiepe. Een lach en een traan, je kent dat wel. De nadrukkelijk grillige muziek van Rutger Reinders onderstreept het verlangen van de prent om niet zwaar op de hand te zijn. 

Blondé weet daarbij niet meteen zichtbare artistieke keuzes te maken. Haar bekroonde kortfilm Dura Lex leek in 2011 eigenlijk van iets meer creativiteit te getuigen. Nu kijk je enigszins geamuseerd naar de perikelen van Dorien, maar dat levert verrassingen noch inzichten op. Gelukkig is er debuterend hoofdactrice Kim Snauwaert. Hoewel ze toch wel erg jong oogt om een vrouw in crisis te vertolken, weet ze met een grote naturel en zonder gêne in de huid van Dorien te kruipen. Ze maakt niets mee maar toch overkomt haar vanalles. Die nuance blijft in het scenario fijn overeind en Snauwaert gaat daarbij consequent voor een straight face. 

The Best of Dorien B. is een sympathieke, amusante prent waar de stempel 'niemendalletje' soms akelig dreigend over zweeft. Toch zal een groot - overwegend vrouwelijk? - publiek zich een ticketje niet betreuren en geeft dit de regiecarrière van Blondé een stevige, verdiende boost. Een creatievere thuishaven dan productiebedrijf A Private View zou haar misschien wel helpen om los te komen van het tikkeltje Vlaamse kleurloosheid dat de film jammer genoeg toch kenmerkt.