Man zkt Vrouw

Genre: Drama | Duur: 1u47 | Release: 8 Augustus 2007 | Land: België | Regie: Miel Van Hoogenbemt | Cast: Jan Decleir, Wim Opbrouck, Maria Popistasu, Bert Haelvoet, Manuela Servais

Miel Van Hoogenbempt wist ons twee jaar geleden al te charmeren met het Waalse Miss Montigny. Met zijn Vlaamse debuut maakt de Belgische cineast echter nog meer indruk. Man zkt Vrouw is een uitmuntende tragikomedie waarop weinig aan te merken valt.

Jan Decleir kruipt in de huid van Leopold Vossius, een gepensioneerde schooldirecteur die al een tijdje weduwnaar is. Zijn geslotenheid en ernst maken van hem niet meteen de meest aangename mens. Een typische rol voor Decleir, horen we u al denken. Van bij het begin laat onze beste acteur zien dat hij toch nieuwe personages blijft uitvinden. Leopold staat er meteen en Decleir heeft nooit een stereotiepe handeling nodig om hem te definiëren. Meteen weten we ook waarom het helemaal niet erg is dat de man in zoveel Vlaamse producties opduikt.

Aan zijn zijde mag Wim Opbrouck als buurman Julien eveneens zorgen voor een frisse vertolking. Dit wat bizarre personage zou veel acteurs in een valkuil doen belanden, maar Opbrouck slaat er zich schijnbaar moeiteloos doorheen. De twee mannen moeten de taart echter onder drie verdelen. Maria Popistasu, een 26-jarige Roemeense, is als Leopolds nieuwe huishoudster het hart van de film. Haar présence is onontkoombaar en gelukkig is haar acteertalent navenant. Als Alina tracht ze op de achtergrond de was en de plas te doen terwijl Julien Leopold naar een nieuwe partner helpt zoeken. Leopold oogst al snel veel succes bij een grote schare Gentse alleenstaande vrouwen, maar niemand weet hem echt vlinders in zijn buik te bezorgen. Het dringt langzaam tot hem door dat zijn geluk in eigen huis te vinden is.

De opzet waarin twee toevallig samengebrachte mensen naar elkaar toe groeien, is klassiek. Desondanks bezorgt het Man zkt Vrouw wel een solide basis. Eerder dan een narratieve constructie rond dit gegeven, lijkt de plot van de prent zelfs organisch ontstaan te zijn. Elke scène en elke dialoog voelt volkomen natuurlijk aan, zonder de indruk te wekken dat er een scenario aan te pas komt. De vlekkeloze vertolkingen van de volledige cast sluiten daar perfect bij aan. Eindelijk eens een Vlaamse prent waarbij je niet tenenkrommend zit te luisteren naar slecht voorgedragen en nadrukkelijk 'bedachte' dialogen. Deze beheerste vertelling is bovendien ook dramatisch een stuk interessanter dan de hele rits Vlaamse drama's die ons vorig jaar dankzij de VTM-reeks Faits Divers voorgeschoteld werd. Na een serie lichtvoetige (maar nooit flauwe) toestanden weet de film tot de essentie te komen. Op een sobere, subtiele manier en met typisch Vlaamse nuchterheid laat Man zkt Vrouw ons even stilstaan bij de manier waarop we ons leven en ons geluk in handen hebben.
 

Van Hoogenbemt heeft dus heel wat troeven in handen gekregen en combineert die op vakkundige en zeer beheerste manier. Man zkt Vrouw wordt met een uitgekiend tempo gebracht en verveelt dus geen moment. Zowel in komische situaties (de supermarktscène of de perikelen van Julien) als in emotionele momenten (niet enkel Leopolds verlangen naar Alina, maar vooral de moeilijke relatie met zijn zoon) weet de regisseur de juiste toon te treffen. Zijn beeldregie is onopvallend en net daardoor geslaagd.

En zo illustreert Man zkt Vrouw dat er in België wel genoeg talent is om met beperkte middelen kwaliteitsfilms af te leveren. Die zorgen weliswaar niet voor grootse cinema, dan toch voor een boeiende kijkervaring en zouden ook in het buitenland gesmaakt kunnen worden. De productionele verschillen met voor televisie bedoelde kost als Verlengd Weekend, Dennis van Rita, Vidange Perdue en eigenlijk ook De Hel van Tanger, vallen de doorsnee bioscoopbezoeker misschien niet op, dan moet de vrije verteltoon het hem wel doen. En anders zeggen wij het u gewoon: Man zkt Vrouw is een vlekkeloze en innemende film.