Film Fest Gent 2018

Geen rode loper voor deze 45e editie van het Gentse filmfeest. Niet dat er decoratieve restricties zijn, wel zullen de gasten de trappen van Kinepolis dit jaar bestijgen over een regenboogkleurige loper - althans voor één dag. Helemaal in overeenstemming met een programma dat meer dan ooit voordien oog heeft voor diversiteit en genderneutraliteit. Tussen openingsfilm Girl en slotprent Beauitful Boy vindt je een indrukwekkend spectrum van verhalen, genres en stijlen. Films voor mannen, vrouwen en alles daartussen in. 

Onvermijdelijk heeft Girl een prominente plaats op het programma. Wat intussen zowat de meest gelauwerde Belgische prent van de laatste jaren moet zijn, mag het festival openen. De in Cannes bekroonde debuutfilm van de getalenteerde Gentenaar Lukas Dhont, is een even overrompelende als bewonderenswaardige prent die zonder al te zwaar op de hand te zijn het publiek meesleept. 

Gelukkig maar, want als er iets meteen opvalt, dan is het wel de loden ernst van het merendeel van de films op het programma. Zeker in de competitie treffen we enkele bloedserieuze en beladen drama's aan en als ze al niet in zwart-wit zijn, dan vragen ze wel heel wat van onze tijd. Daar zitten dus films bij als Ash Is Purest White - Chinees, aangekondigd als 'ingehouden' en opgebouwd uit long takes, afklokkend op 136 minuten en I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians: Roemeens, verwijzend naar Godard, gespekt met filosofische gedachten, 140 minuten. Wie daar nog niet op afknapt kan voor The Wild Pear Tree gaan, Turkse slow cinema (van wie anders dan van Nuri Bilge Ceylan) van meer dan drie uur. Nee, programmatoren Patrick Duynslaegher en Wim De Witte willen het ons niet al te comfortabel maken.

Er zijn gelukkig ook heel wat kortere films, maar de gruwel van Utoya 22.juli of het zintuiglijke aspect van het Hongaarse Genezis, laten je evenmin op wolkjes naar buiten wandelen. Maar laat ons eerlijk zijn: een festival beleef je niet op popcorncinema en ook wij zakken enthousiast achterover voor pakweg een Belgisch-Tunesich drama als Fatwa, gecoproduceerd door de broers Dardenne. Dankzij het allesbehalve traditionele kostuumdrama The Favourite (van Yorgos Lanthimos, nooit teleurstellend), het meer toegankelijke The Kindergarten Teacher met Maggie Gyllenhaal of Claire Denis' sciencefiction drama High Life waarin Robert Pattinson zich in zwarte gaten verdiept, komt ook de iets mindermeerwaardezoeker aan zijn trekken. Ook het regiedebuut van acteur Paul Dano, Wildlife, lijkt laagdrempeliger. Met hoofdacteur Jake treffen we daar trouwens de tweede Gyllenhaal in competitie aan. Ook Juliette Binoche dingt tweemaal mee naar een prijs: ze zit zowel in High Life als in Vison van de Japanse Naomi Kawase. 

Het Duits-Oostenrijke 3 Days in Quiberon en de Poolse oscarkandidaat Cold War van Pawel Pawlikowski vervolledigen de competitie. Juryvoorzitter Michael Borremans kan zich met o.a. Stephen en David Dewaele afvragen welke film de beste genoemd mag worden. 

Geen Belgen in de strijd dus, maar naast Girl is ons land vertegenwoordigd door Coureur, de eerste langspeler van Kenneth Mercken (Feel Sad for the Bunny), het Franstalige Duelles met Veerle Baetens en Etangs Noirs - nog een debuut - van Pieter Dumoullin en Timeau De Keyser. Ook Kursk, het duikbootdrama van Thomas Vinterberg, heeft een Belgisch kantje: de film werd deels opgenomen in België en heeft naast Matthias Schoenaerts in de hoofdrol heel wat Belgen in kleine rollen. De slotfilm is ook al half in onze driekleur gedrapeerd: Beautiful Boy is het Amerikaanse debuut van Felix Van Groeningen, waarin we Steve Carell en Timotheé Chalamet samen aan het werk zien. Achter de camera stond onze Ruben Impens en Nico Leunen ontfermde zich over de montage. 

Er zijn nog meer grote namen, en enkelen daarvan zullen zelfs in Gent aanwezig zijn. Jacques Audiard brengt John C. Reilly mee, die hij regisseerde in The Sister Brothers - ook al met Jake Gyllenhaal. Er is First Man van Damien Chazelle, met Ryan Gosling; The Old Man & The Gun, waarmee Robert Redford een punt zet achter zijn filmloopbaan; At Eternity's Gate dat Willem Dafoe mogelijk een Oscar oplevert; Unsane van Steven Soderbergh en First Reformed van Paul Schrader met Ethan Hawke. Maar we hoeven het niet in de VS te gaan zoeken om onder de indruk te zijn. Ook namen als Gaspar Noë (Climax), Paolo Sorrentino (Loro), Hirokazu Kore-Eda (Shoplifters), Hong Sang-Soo (Hotel by the River), Christian Petzold (Transit), Marco Tullio Giordano (Nome di Donna) en Florian Henckel von Donnersmarck (Werk ohne Autor) doen watertanden. Film Fest Gent heeft altijd al toppers uit het internationale aanbod weten te programmeren en dat is deze keer dus niet anders. 

Maar de kracht van een festival zit hem in de kans tot exploreren. Niets zo weldadig als variatie in je filmdieet en het speuren naar onbekende parels in het uitgebreide programma. Na een humanistische competitiefilm, een Europeze prijzenpakker of een Aziatische klassebak, schuif je er even een Hollywoodfim tussen, een Hongaarse klassieker, een nieuwe tv-serie of een mode-documentaire. Er is Ijslandse misdaad, Chinese neonoir, Australische klucht en Braziliaans magisch-realisme. Maak kennis met Deense hangjongeren, homovoetballers, cannibalistische hoogwaardigheidsbekleders, Libanese straatkinderen of lesbische zigeuners. Ga op in Franse dans, Cambodjaanse getekende landschappen, Duits scholierenprotest of Zuid-Afrikaans boerenleven. Zo een rijk aanbod aan werelden en levens verkennen en vanuit het knusse donker, dat is een weergaloze ervaring, ook voor de 45e keer. 

Welke aandacht er aan kortfilm wordt gegeven, lees je op onze zustersite. 

Het volledige programma en het complete aanbod van activiteiten, vind je op de officiële website. Iets vaker dan vroeger lijken films elkaar te overlappen, wat een spijtige zaak is voor wie de voorstellingen graag aan elkaar rijgt, en ook het weekendaanbod oogt opnieuw opmerkelijk zwakker - te veel zalen die gevuld moeten worden met sponsors en hun gasten? - maar voor diehards is zo'n festival dan ook altijd een uitdaging. 

(Foto Kinepolis: Sarah Vandenbussche)