My First Highway

Het feit dat je al enkele geslaagde kortfilms op je naam hebt staan, én je als debutant mag aantreden op Film Fest Gent, maakt ook dat je eerste langspeler enige verwachtingen losmaakt. My First Highway van Kevin Meul (Cadet, Het bijzondere leven van Rocky De Vlaeminck) toont karakter en ideeën, maar maakt in het geheel onvoldoende indruk door het gebrek aan uitdieping.

Dit jongerendrama over de eerste stappen naar volwassenheid, beschikt alvast over een uitstekende hoofdacteur. Aäron Roggeman durft zich geven en weet met veel naturel de twijfels en frustraties van een puber uit te beelden. Van zijn tegenspeelster Romy Lauwers kunnen we niet over de hele lijn hetzelfde zeggen: toneelmatig je lijnen debiteren is een euvel dat veel beginnende acteurs in Vlaamse producties parten speelt.

De dialogen tussen de twee, die de kern van de plot moeten vormen, missen op bepaalde momenten dan ook spontaniteit. Helaas blijkt dit duo dan, dat op een nacht een missie onderneemt die verkeerd afloopt, lang niet zo interessant. Eens de nachtelijke climax bereikt ergens halverwege de film, loopt My First Highway leeg als een ballon. We blijken dan al bij al niet veel om de figuren te geven.

Het gebrek aan narratieve essentie wordt deels gecompenseerd door de doordachte visuele stijl. De hoofdacteur voortdurend in close-up nemen, blijkt effectief om zijn gevoelswereld te ervaren. Alle volwassenen daarbij out of focus in beeld brengen, is goed bedacht en werkt als meer dan een gimmick. De fotografie en beeldvoering geven My First Highway een zekere persoonlijkheid.

Meul kan zich aldus met deze weliswaar onvolkomen prent meteen onderscheiden van andere recente debutanten als Raf Reyntjes (Paradise Trips), Cecilia Verheyden (Achter de Wolken), Hans Van Nuffel (Adem) en Bavo Defurne (Noordzee, Texas). De link tussen de psychologie van de personages met de stijl van de prent, getuigt zelfs van meer visie dan doorwinterde filmers als Nic Balthazar of Geoffrey Enthoven. De soundtrack vol gitaren is degelijk, maar iets te voor de hand liggend voor de nachtelijke escapades van jongeren die het spoor kwijt zijn.

Karaktervol in beeld gezet, maar narratief te onvolkomen.

My First Highway is op zeker vlak dus een aardig visitekaartje maar staat, vooral op dramatisch vlak, nog veel te wankel op zijn benen. Het doelpubliek van deze film is vaag, maar vooral jongvolwassenen zullen zich makkelijk over het gebrek aan betekenis heen zetten.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de