Split

Genre: Thriller | Duur: 1u57 | 2016 | Release: 22 Februari 2017 | Land: VS | Regie: M. Night Shyamalan | Cast: James McAvoy, Betty Buckley, Anya Taylor-Joy, Haley Lu Richardson

M.Night Shyamalan is na een opeenvolging van flops recht gekrabbeld. Vorig jaar kwam hij aarzelend terug aankloppen met het entertainende The Visit, om nu met Split aan te tonen dat hij nog degelijke films kan maken. Helaas is de bewijsvoering net niet overtuigend genoeg.

 

We zijn wel altijd blijven geloven in deze ambitieuze filmmaker. The Sixth Sense, Ubreakable, The Village, Lady in the Water, Signs, … zijn heerlijke kampvuurverhalen die je de nodige rillingen bezorgen en ook nog eens atmosferisch in beeld gezet werden. Weliswaar iets te veel terend op (soms ridicule) plotwendingen, weet Shyamalan de kijker heerlijk ouderwets in spanning te houden. Met Split – waarin drie meisjes in handen vallen van een ontvoerder met een persoonlijkheidsstoornis – lijkt hij 10 Cloverfield Lane in de schaduw te willen stellen, maar de veelbelovende opzet leidt niet tot een echt begeesterend kat- en muisspel, dat zelfs geen verrassende afloop kent. 

James McAvoy is best genietbaar in een variatie aan rollen, maar het grote euvel blijkt toch dat je nooit echt aanneemt dat hij gevaarlijk is. Bovendien lijkt het voor de ontknoping nodig de voorgeschiedenis van één van de meisjes (gespeeld door Anya Taylor-Joy uit The VVitch) zodanig te belichten dat alles steek houdt, maar Shyamalankenners speuren daarbij vruchteloos naar een hint. De behandelende psychologe van het hoofdpersonage moet bovendien zo vaak tussenkomen met toelichtingen, dat de spanningsboog meermaals knapt.

Teleurstellend middelmatige thriller van een cineast die beter kan.

Je krijgt uiteindelijk een degelijke, vaardig in beeld gezette thriller die echter nergens de mythologische proporties bereikt van veel andere Shyamalanfilms. Er wordt hoopvol gepoogd om Split te laten uitgroeien tot een grootse stadsfabel, maar we blijven in de middelmaat steken.

In de epiloog slaat de filmmaker een opwindende brug naar één van zijn eerdere films. We blijven ondanks deze lichte tegenvaller dan ook vurig hopen op (en geloven in) een echte comeback. 

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kevin verandert in een dierlijk wezen dat de meisjes verscheurt. Casey kan ontkomen en Kevin ontsnapt. Als reactie op een nieuwsbericht over hem, wordt verwezen naar Mr. Glas (Samuel L. Jackson) uit Unbreakable, terwijl Bruce Willis bedachtzaam toekijkt.