Drunk

Genre: Tragikomedie | Duur: 1u55 | 2020 | Release: 9 Juni 2021 | Land: Denemarken | Regie: Thomas Vinterberg | Cast: Mads Mikkelsen, Thomas Bo Larsen, Lars Ranthe, Maria Bonnevie, Magnus Millang

Van Thomas Vinterberg weten we intussen niet altijd meer zeker wat te verwachten. De Deen die ons 22 jaar geleden al verraste met Festen, is intussen een grote naam maar alles welbeschouwd durven zijn films ook best wel eens tegenvallen. Na het grandioze Jagten konden Far from the Madding Crowd, Kollektivet en zeker Kursk ons minder bekoren en toonden ze ons geen overtuigde filmmaker. Het drama Drunk heeft niet de verpletterende impact van Jagten, maar mag niettemin een stevig en veelzeggend stukje Scandinavische cinema genoemd worden. 

We maken kennis met vier uitgebluste leerkrachten en drinkebroers. Ze vervelen zichzelf en hun omgeving en vragen zich af waar ze hun fut verloren zijn. Eén van hen stelt voor de hypothese van de Noorse filosoof Skarderud te onderzoeken dat een mens eigenlijk geboren is met een tekort van 0.05 promille in het bloed en het dus zinvol is niet helemaal nuchter te zijn. De heren werpen zich enthousiast op dit experiment en beginnen te drinken op het werk. Plots lijkt het leven weer draaglijk en zelfs aangenaam. 

De vier hoofdacteurs slagen er in ons te overtuigen van hun vriendschapsband, een door alcohol versterkt broederschap waarbinnen het volkomen aannemelijk wordt dat de vraag wordt gesteld of dronkenschap eigenlijk niet de ware aard van de mens/man is, en het ideale antwoord op een midlifecrisis. Meer dan een geloowaardige film over een drankverslaving, is Drunk echter een illustratie van het effect van alcohol op het menselijk functioneren en een spijtige beschouwing van de plaats van roesmiddelen in onze maatschappij. Bijna als cultureel erfgoed wordt de aanvaarding als sociaal glijmiddel van wat in se nog altijd een verslavend gif is, doorgegeven aan een nieuwe generatie. 

Met deze wat triestige strijd van een man die zichzelf kwijt was en op zijn manier tracht recht te krabbelen, gaat Vinterberg niet voor de preek, maar laat hij ons aan de hand van één sterk in beeld gebracht verhaal, zelf tot inzichten en conclusies komen. Waarna we wellicht met evenveel gemak een pintje of gin tonic ter hand zullen nemen, maar al blijft meer effect uit, dan hebben we nog altijd genoten van een prima film.