Toys In the Attic

Genre: Animatie | Duur: 1u14 | 2009 | Release: 1 Januari 2009 | Land: Tsjechië | Regie: Jirí Barta | Cast:

Als het begrip Tsjechische animatiefilm u doet denken aan knullig-ambachtelijke plasticine of schabouwelijk tekenwerk, is dat ergens aannemelijk. De lange geschiedenis van goedkoop uitziende animatie betekent echter ook dat dit land intussen over heel wat vakmanschap beschikt om een waardig alternatief te bieden voor het Pixargeweld. Toys In the Attic is het product van bewonderenswaardig handwerk en een rijke verbeelding.

Deze stop-motionfilm maakt gebruik van kleifiguren (of zeg maar plasticinegedrochten in bepaalde gevallen), oud speelgoed, echte mensen en dieren, kinderlijk getekende personages en een scheutje CGi om een wonderbaarlijke wereld te scheppen van liefdevolle afgedankte freaks die op een zolder leven. Daar belandt de lieve pop Buttercup in de handen van een borstbeeld dat met fascistische methodes de zolder naar zijn hand tracht te zetten. Haar vrienden, waaronder een versleten teddybeer, een op hol geslagen ridder en enkele schaakstukken, ondernemen een hachelijke reis om haar te bevrijden.

Een doodeenvoudig verhaal is dit, dat schijnbaar nog aan eenvoud wint doordat alles zich op één locatie afspeelt. De volgestouwde zolder biedt de doorwinterde regisseur Jirí Barta en zijn team echter een schat aan mogelijkheden om de meest banale voorwerpen op de meest inventieve manieren in het verhaal te integreren. Treinen van blikjes, vliegtuigen van stofzuigers en pantoffels als bedden, het komt allemaal recht uit de belevingswereld van elk kind. Met hoofdkussens wordt een letterlijk hemelse wolkenpracht opgebouwd, kasten en dozen vormen een dreigend gebergte, een rol plastic is een hongerige stroom. Barta laat er zich een enerzijds klassiek maar opwindend avonturenverhaal afspelen, dat hij anderzijds injecteert met een dosis frisse humor en zottigheid, zoals een parade van rottende patatten of een foute discofuif. Het inventieve camerawerk knalt wat spanning in de plot terwijl een heerlijk ouderwetse soundtrack het avontuur uitvergroot.

Misschien bevat deze amusante film net iets te weinig subtekst om ook volwassenen een dik uur te boeien. Al is er de vage politieke spot, wat meer humor had de film zeker deugd gedaan. Toch valt niet te ontkennen dat dit schijnbaar amateuristische - maar eigenlijk grandioze en wonderbaarlijk creatieve - filmpje in al zijn gekheid beslist onweerstaanbaar is en in het oproepen van ons kinderlijk enthousiasme al evenzeer slaagt als pakweg Wall*E of Up.