Offscreen 2010

Filmfans die zo stilaan nood hebben aan een scheut verfrissend ongewone cinema na de zoveelste lading tragische wereldfilms, kunnen voor de derde keer terecht op het veel avontuurlijkere Offscreen filmfestival in Brussel. Van 4 tot 21 maart - dat is dus inderdaad méér dan twee weken! - kan je op cinefiele plekken als Cinema Nova, Cinematek, Bozar en Cinema Rits terecht voor een hele reeks minder voor de hand liggende films.

Uiteraard pakt Offscreen net als elk festival uit met een aantal exclusieve avant-premières. Air Doll van de Japanner Kore-Eda Hirokazu (van de voltreffers Nobody Knows en After Life) is alvast de opmerkelijke en veelbelovende openingsfilm. Met ook de intense Zweedse psychologische thriller The Ape, de fascinerende semi-biopic White Lightnin' en de onweerstaanbare Tsjechische animatieprent In the Attic op het programma, is deze selectie duidelijk even divers als aantrekkelijk.

Minstens even interessant is de retrospectieve rond spaghettiwesterns. Uiteraard mogen klassiekers als The Good, the Bad and the Ugly en For a Few Dollars More niet ontbreken, maar het was heus niet alleen Sergio Leone die zich in het genre uitleefde. Dertien andere genrevoorbeelden die gemaakt werden tussen 1964 en 1971, laten zich gretig bekijken en in sommige gevallen ook deskundig inleiden.

Ongetwijfeld absoluut de moeite waard is een rondreis door een reeks Japanse exploitation-films uit de jaren '70. Destijds bestemd om controversieel én commercieel tegelijk te zijn, bieden films als Girl Boss Guerrilla of de Female Convict Scorpion-reeks een soms lachwekkende, soms fascinerende kijk op wat toen als even innovatief als platvloers kon beschouwd worden. Welke cultfanaat wil de kans niet grijpen deze vintage producties op het grote doek te bekijken in de passend getitelde retrospectieve Pink & Violent?

Een van de speciale gasten is de Spaanse cultcineast Jess Franco, die een aantal van zijn eigen erotische horrorfilms komt voorstellen. Vampyros Lesbos is wellicht zijn meest bekende, maar ongetwijfeld valt er ook te lachen en/of te gruwelen met Love Letters of a Portugese Nun of Ilsa, the Wicked Warden. We kunnen de typische surreële, kitscherige soundtrack die daar ongetwijfeld bij hoort, nu al horen.

Het blijft daar niet bij. Twee andere interessante gasten maken hun opwachting op het festival. Alex Cox, de notoir rebelse regisseur van films als Sid & Nancy en Repo Man, om maar meteen de twee bekendste films te noemen, komt zowel tal van zijn eigen films inleiden als toelichting geven bij enkele van zijn favoriete spaghettiwesterns. De moeilijk te klasseren Amerikaanse animatiefilmer Bruce Bickford is een andere gast wiens werken minstens opmerkelijk te noemen vallen. Zijn volstrekt unieke stijl van animeren en filmen appelleert niet meteen aan de smaak van het grote publiek, maar bezorgt hem wel een unieke plaats in een genre dat enkel door hem lijkt gedefinieerd te worden.

Op de gastenlijst treffen we verder hopelijk ook u aan! Omdat u dit groeiende filmfestival een warm hart toedraagt, omdat de cinemazaal uw biotoop is en zal blijven of gewoon omdat naakt worstelende Japanse dellen uw ding zijn. Welkom!

Het volledige programma en een uitgebreider overzicht van de activiteiten tijdens dit filmfeest, vind u hier.