Only Lovers Left Alive

Wie zich waagt aan een film van Jim Jarmush, weet dat hij zich aan een stukje eigenzinnige cinema mag verwachten. De man is een van de Amerikaanse onafhankelijke regisseurs bij uitstek, maar hij betrad sporadisch ook een meer commercieel pad met bijvoorbeeld Ghost Dog: The Way of the Samurai of Broken Flowers. Met Only Lovers Left Alive waagt hij zich aan het populaire genre van de vampierenfilm, maar Jarmush zou zichzelf niet zijn mocht hij dit niet volledig naar zijn hand zetten.

Het verhaal? Iets met twee vampieren wiens leven overhoop gehaald wordt door de komst van een jongere zus (een beetje als in Kiss of the Damned dus), maar eigenlijk is dit niet belangrijk. Jarmush gebruikt zijn twee onsterfelijken om net als in zijn andere films te graven in de ziel van de mensheid. De suïcidaal romantische rocker Adam, altijd in het zwart gekleed, kijkt toe hoe de wereld ten onder gaat aan de mensen, die door hem zombies genoemd worden. Alsof ze niet bewust zijn van hun eigen bestaan. De passionele Eve, die niet onverwacht in witte kledij voor hem verschijnt, vindt dan weer vreugde in het leven en doet niets liever dan zich verdiepen in literatuur.

Het tweespel tussen Tom Hiddleston en Tilda Swinton is er een van een hoog niveau. Beide acteurs vullen elkaar perfect aan en er lijkt een natuurlijke chemie tussen hen te bestaan. Mia Wasikowska is dan weer perfect gecast als de speelse en naïeve kleine zus Ava. Al is haar bijdrage eerder beperkt te noemen, net als die van John Hurt en Anton Yelchin.

De film speelt zich hoofdzakelijk af in het failliete Detroit en Jarmush kon zich geen betere achtergrond wensen voor zijn verhaal. De verlaten kantoorgebouwen, verloederde huizen en lege straten zorgen voor een natuurlijke unheimlichkeit. Wanneer het verhaal zich verplaatst naar Tanger, komen we terecht in een heel andere, meer zinnenprikkelende wereld. Hier is de creativiteit die zij beiden zoeken wel nog aanwezig, uitgebeeld in een prachtig gezongen nummer door de exotische schoonheid Yasmine Hamdan. We maken er ook kennis met Christopher Marlowe, de mentor van Eve die spijt heeft dat hij Hamlet aan een ongeletterde zombie heeft gegeven.

De film speelt zich hoofdzakelijk af in het failliete Detroit en Jarmush kon zich geen betere achtergrond wensen voor zijn verhaal

Zoals je merkt, is de typische humor die Jarmush kenmerkt, ook hier aanwezig en vormt die een mooie aanvulling op het meditatieve karakter van de film. Zo laat hij bijvoorbeeld zijn vampieren vliegen met Air Lumière en laat hij Eve bevroren bloed op een stokje aan Adam introduceren. Deze humor staat dan weer in contrast met de bezwerende, mysterieuze en sensuele sfeer waarmee Jarmush zijn film doordrengt. Hier doen vooral de sublieme beeldvoering en de overheerlijke soundtrack hun werk. Jarmush kiest voor stijlbewuste en vaak indringende camerastandpunten en laat de duisternis heersen in zijn film. De muziek is een combinatie tussen opzwepende exotische ritmes en mix van melancholische post-rock en loeiharde noise. Een perfecte sfeerschepper voor deze bijzondere film.

Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de