The Men Who Stare at Goats
Genre: Komedie
| Duur: 1u30 | Release: 1 Januari 2010 | Land: VS | Regie: Grant Heslov | Cast: Stephen Lang, Kevin Spacey, Jeff Bridges, Ewan McGregor, George Clooney
De samenwerking tussen George Clooney en zijn kompaan Grant Heslov heeft al het uitstekende Good Night, and Good Luck opgeleverd. Nu draaien de heren de rollen om - Heslov regisseert, Clooney produceert - om ons zo nog maar eens tot de conclusie te laten komen dat Clooney een neus heeft voor kwaliteit. The Men Who Stare at Goats is een verrukkelijk stukje entertainment geworden.
De vaak verrassende, originele plot draait om de First Earth Battalion, een alternatieve strijdsmacht die de VS in de jaren '80 in het leven zou geroepen hebben. Het is een paranormaal begaafde vredesmacht die uit de New Age-beweging voortkomt. Jaren later komt de succesloze journalist Bob Wilton - Ewan McGregor eindelijk in de juiste Hollywoodfilm - dit verhaal op het spoor wanneer hij in Irak Lynn Cassidy (George Clooney) tegen het lijf loopt, een gesjeesde geheim agent die hem mee op sleeptouw neemt in een even onnozel als ongelooflijk avontuur.
De scenaristen lieten zich voor dit wat surrealistische verhaal inspireren door een bundeling essays en interviews van de Britse columnist Jon Ronson, non-fictie dan nog wel. Het is enerzijds een soort kwajongensverhaal geworden, een Jommekesavontuur op lsd zeg maar, waarin anderzijds op een schitterende manier de draak wordt gestoken met de ernst en dwaasheid van de Amerikaanse defensie. Aanvankelijk lopen in de film twee verhaallijnen parallel met elkaar: de perikelen van Wilton en Cassidy in Irak - Clooney en McGregor vormen een vrolijk duo - en in flashback de totstandkoming van dat bijzondere leger, bestaande uit lieden die Jedi-krijgers werden genoemd. Met veel zin voor detail, een perfect afgemeten vaart en ritme, een uitgekiende soundtrack en een uitstekend gevoel voor humor - met dank aan de schitterende cast - razen we door deze twee meeslepende en van de pot gerukte plotlijnen.
De stijl van Heslov leunt logischerwijze aan bij de manier waarop Clooney Confessions of a Dangerous Mind en Good Night, and Good Luck inblikte, energiek en dynamisch, met de schaduw van de Coens er over. In de finale zakt de boel wat in elkaar: de afloop volgens het boekje contrasteert met de onconventionele vertelling die voorafging waardoor de film uiteindelijk kracht verliest. Jammer, maar dat maakt van The Men Who Stare at Goats geenszins een afrader: dit is bijzonder leuke, slimme en zorgvuldig in beeld gebrachte cinema met heerlijk acteerwerk van een groep steracteurs.